Robert van Courtenay
| 1201-1228 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Keizer van Constantinopel | ||||||
|
||||||
|
Robert van Courtenay (1201-1228) was een zoon van Peter van Courtenay en Yolande van Henegouwen, keizers van Constantinopel. Hij volgde zijn ouders op als keizer van Constantinopel, nadat zijn oudere broer Filips geweigerd had. Op 25 maart 1221 werd hij tot keizer gekroond.
Al snel zag hij zijn rijk bedreigd door de heersers van het Keizerrijk Nicea en het Despotaat Epirus. Hij kreeg weinig hulp uit Europa om zijn vijanden te weerstaan, en werd gedwongen om vrede te sluiten met Johannes III van Byzantium, heerser van Nicea. Om deze onvereenkomst te bestendigen beloofde Robert in 1222 met Sofie-Eudokia van Nicea te trouwen, de zuster van Johannes' vrouw Irena van Nicea (beide dochters van keizer Theodorus I van Nicea die zonder mannelijke nakomelingen overleden was en zijn schoonzoon Johannes van Byzantium als zijn opvolger had aangewezen). Echter, Robert zegde zijn huwelijk met Sofie-Eudokia al snel af.
Johannes van Byzanthium was verwikkeld in allerlei veldslagen, zodat Robert van hem weinig te duchten had. Hij voelde zich veilig, gaf zich over aan het goede leven, en in 1227 trouwde hij het geheim met de verder onbekend gebleven dochter van een lage Franse edelman, ene Boudewijn van Neufville. Dat kwam echter uit en onderdanen van Robert mishandelden de vrouw gruwelijk en verdronken haar. Robert vluchtte hierop naar Rome om hulp te zoeken bij Paus Gregorius IX voor het herstellen van zijn macht. Die toonde echter weinig compassie, en Robert keerde onverrichter zake terug naar Constantinopel. Zo ver kwam hij echter niet, hij stierf onderweg naar Constantinopel in de havenstad Cyllene op Morea. Hij liet geen wettige nakomelingen na en werd na zijn dood opgevolgd door zijn broer Boudewijn II van Namen.
