Rob Houwer
Robert Piet Houwer (Den Haag, 13 december 1937) is een Nederlands filmproducent, die vooral in de jaren zeventig succes had met de films van regisseur Paul Verhoeven en scenarist Gerard Soeteman.
Houwer studeerde aan de filmacademie van München en debuteerde in Duitsland in 1967 met de film Galaxis. Vervolgens produceerde en regisseerde hij nog enkele Duitse films, alvorens in 1971 in Nederland door te breken met Wat zien ik van Paul Verhoeven. Houwer produceerde daarna nog meer Nederlandse films van Verhoeven: Turks Fruit (1973), Keetje Tippel (1975), Soldaat van Oranje (1977) en De vierde man (1983), die allen een groot publiek bereikten.
Houwers overige Nederlandse films zijn:
- Grijpstra & De Gier (1979) van regisseur Wim Verstappen
- Hoge hakken, echte liefde (1981) van Dimitri Frenkel Frank
- Brandende liefde (1983) van Ate de Jong
- Als je begrijpt wat ik bedoel (1983) van Harrie Geelen e.a. (tekenfilm rond Heer Bommel)
- Het bittere kruid (1985) van Kees van Oostrum
- Van geluk gesproken (1987) van Pieter Verhoeff
- De gulle minnaar (1990) van Mady Saks
- De kleine blonde dood (1993) van Jean van de Velde
- De zeemeerman (1996) van Frank Herrebout
- Het woeden der gehele wereld (2006) van Guido Pieters
Niet alle films waren een even groot succes. De laatste twee films bijvoorbeeld flopten bij pers en publiek. Houwers plannen om met Jean van de Velde Soldaat van Oranje 2 te maken strandden wegens financiële perikelen. In 2006 beschuldigt Vrij Nederland Houwer van oplichting en claimt bewijzen te hebben dat hij bij het maken van het vervolg op Soldaat van Oranje een miljoen achterover heeft gedrukt. In hetzelfde jaar komt Houwer met een nieuwe film: Het Woeden der Gehele Wereld, waarvan hij zelf het scenario (onder het pseudoniem Robert van den Berg) schreef. Net als zijn laatste film De Zeemeerman werd de film geen succes.
