Portugees-Nederlandse oorlog
 |
Er wordt getwijfeld aan de feitelijke juistheid van een of meer onderdelen van dit artikel.
Raadpleeg de bijbehorende overlegpagina voor meer informatie, en pas na controle desgewenst het artikel aan. |
| Portugees-Nederlandse oorlog | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Strijdende partijen | |||||||
 Portugal (onder Spaanse kroon)
Gesteund door:
|
 Nederland
Gesteund door:
|
||||||
| Commandanten | |||||||
| Gouveneur-Generaal: Matias de Albuquerque
Admiraal: D. Fadrique de Toledo Osório. |
Graaf Maurits van Nassau-Siegen
Admiraal Piet Hein Admiraal Adam Westerwolt Generaal Gerard Hulft |
||||||
De Nederlands-Portugese oorlog (Portugees:Guerra Luso-Neerlandesa) is een koloniale oorlog die duurde van 1588 tot 1654. De oorlog kende verschillende conflicten op zee en in de Nederlandse en Portugese koloniën. De lange strijd tussen het Portugese koloniale Rijk en de VOC en de WIC had tot gevolg dat er een Nederlands koloniaal Rijk op werd gebouwd en Portugal zijn leidende status als macht grotendeels af moest geven aan de Nederlanden. In dezelfde jaren hadden de Lage Landen nog steeds een moeilijke oorlog tegen Spanje.
De Nederlanders waren als de uitlokkers gezien; een initiatief tot een conflict was altijd aan Nederlandse zijde. Aan de andere kant had Portugal er wel baat in dat de Nederlanders de Spanjaarden in de Zuidelijke Nederlanden bestreden en ook de oorlog verplaatsten naar de Spaanse koloniën. Portugal had namelijk ook conflicten met het buurland en stond een geruime tijd onder Spaans gezag. De Spanjaarden en de Portugezen beheersten destijds de zeeën tot ergenis van de Nederlanden en Engeland. Samen wisten deze twee landen de Spaanse Armada te verslaan.
De Nederlandse vloot groeide en groeide. Op Java werd de stad Batavia gevestigd als hoofdstad voor de Nederlandse koloniën in Oost-Indië. Batavia kwam snel in conflict met de hoofdstad van Portugees-India Goa. Andere slagen zouden onder andere plaats vinden in Zuid-China, nabij Macao en Hongkong (het enige gebied in China met Europese koloniën).
De WIC veroverd de Noordoost-kust van Brazilië, de Portugese Goudkust en de kust van Angola. Daarbij werd de slavenhandel een nog grotere inkomstenbron. In 1648 gingen de delen van Angola terug naar Portugal en in 1681 werd Nederlands-Brazilië teruggegeven.
