Pierre Nolf
Pierre Nolf (Ieper 26 juli 1873 - Brussel 14 september 1953) was een Belgisch wetenschapper en politicus.
Pierre Nolf studeerde in 1896 af in de medicijnen aan de Universiteit van Luik. In 1922 werd hij Minister van Kunsten en Wetenschappen. Een belangrijk moment van zijn ministerschap was de indiening van de wet-Nolf betreffende de gedeeltelijke vernederlandsing van de Universiteit van Gent. Volgens het wetsvoorstel zou de universiteit twee taalsecties krijgen, een constructie die al gauw spottend de Nolfbarak werd genoemd. Het wetsvoorstel stuitte op fel verzet: voor Franstaligen ging het veel te ver, voor Nederlandstaligen lang niet ver genoeg. In 1923 werd het wetsvoorstel toch van kracht
Van 1925 tot 1945 was Pierre Nolf voorzitter van het Belgische Rode Kruis.
In 1925 werd Pierre Nolf genomineerd voor de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde, die dat jaar echter helemaal niet werd uitgereikt. In 1940 ontving hij de Francquiprijs.
[bewerk] Externe links en bronnen
- Korte biografie Pierre Nolf (redcross.int)
- Nobelprijsnominatie Pierre Nolf (nobelprize.org)
- De "wet-Nolf" (nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging)
