Picten
De Picten is een van de stammen die ten tijde van het Romeinse Rijk in het huidige Schotland woonden. Ze spraken Pictisch. Het was waarschijnlijk een Keltische taal.
[bewerk] Oorsprong
In de ijzertijd rond 50 v.Chr, net voor de overkomst van Julius Caesar, stopte de Keltische migratie naar Schotland. Het land was toen verdeeld in een aantal elkaar bestrijdende stammen die in hun levensonderhoud probeerden te voorzien met akkerbouw (gerst en haver), veeteelt (schapen), de jacht (herten) en visserij. De Romeinen gaven deze stammen de naam Picten vanwege hun tatoeages (Picti betekent 'geverfden').
Een belangrijke Pictische koning was Onuist, die het grondgebied van de Picten in de vroege Middeleeuwen sterk heeft uitgebreid. De Picten kwamen in contact met het christendom: De heilige Columba heeft een kersteningspoging ondernomen, al is niet bekend of dit gelukt is. De enige geschriften die de Picten hebben nagelaten zijn een soort runen die op stenen zijn gekrast in een speciaal alfabet dat ogham wordt genoemd: het alfabet zelf is ontcijferd, maar aangezien over het Pictisch te weinig bekend is, is de inhoud van wat er staat onbegrijpelijk. Ook over hun mythologie en concrete levenswijze is vrijwel niets geweten.
