Odeion
Een Odeion (Latijn odeum, Oud-Grieks ώδεϊον) was in de Antieke oudheid het gebouw dat voor zang- en muziekvoorstellingen en -wedstrijden alsook voor voordrachten werd gebruikt. Gewoonlijk was het cirkelvormig en verschilde het van theaters door haar overdekking.
Het oudste bekende gebouw van deze soort was die van door de bouwmeester Theodorus 7e of 6e eeuw v. Chr. bij de markt van Sparta herbouwde Skias. In Athene laat Perikles rond 447 v. Chr. een Odeon bij de zuidoosthelling van de Akropolis aanleggen, in 86 v. Chr. verwoest, maar spoedig opnieuw opgericht. Een tweede Odeion bij de markt ontving Athene waarschijnlijk door Marcus Vipsanius Agrippa, een derde door Herodes Atticus bij de zuidwesthelling van de Akropolis (zie Odeion van Herodes Atticus).
Daaraast zijn zulke gebouwen ook in Ephese, Korinthe, Patras en andere Griekse steden bekend.
In Rome bouwde men een Odeum tijdens de regering van Domitianus.
In de Nieuwe Tijd bedoelt men met Odeion, de grote aan de muziek, het theater en de dans gewijdde gebouwen, zo bijvoorbeeld het Odeion in München.
De naam ging toen over op de vroege demonstratiezalen voor Cinematografie, zie daarnaast ook Nickelodeon.
Een discotheek in Amsterdam heet 'Odeon', gebouwd in 1662 als bierbrouwerij Het witte lam aan de Singel. In 1830 of 1838 werd het verbouwd tot de eerste concertzaal in Amsterdam. In 1882 werd er de oprichtingsvergadering van het Concertgebouw gehouden, en het ontwerp van het nieuwe gebouw zou zijn gebaseerd op het gebouw van Odeon. In 1912 werd het een filmzaal (mogelijk het eerste gebruik van de naam Odeon voor de locatie). Sinds 1981 is het een discotheek.[1]
[bewerk] Referentie
- R. Meinel, Das Odeion. Untersuchungen an überdachten antiken Theatergebäuden., Frankfurt - e.a., 1980. ISBN 382046462X
