Molassebekken
| Geologie van de Alpen |
|---|
 |
| Tektonische indeling |
| Penninische nappes |
| Austroalpiene nappes |
| Zuidelijke Alpen |
| Geologische structuren |
|
Aarmassief | Dent Blanche klippe | Engadin venster | Hohe Tauern-venster | Molassebekken | Periadriatische lijn | Ivrea zone | Lepontin dome | Rhône-Simplonlijn | Sesia eenheid |
| Formaties en gesteenten |
| Paleogeografische gebieden |
| Briançonnais microcontinent |
| Piemont-Liguria bekken |
| Apulische of Adriatische plaat |
Ten zuiden van het Jura gebergte ligt het Molassebekken, een voorlandbekken van de Alpen. Het Molassebekken ontwikkelde zich vanaf het Vroeg Oligoceen. Dit gebeurde onder invloed van de dekbladstapeling in het achterland en tevens daarmee associërend de belasting en uitbuiging van de lithosfeer. In het Mioceen wisselden continentale en ondiep mariene omstandigheden elkaar af.
Het Molassebekken bevindt zich in het Meer van Genève ook wel bekend als Lac Léman. Dit bekken ligt op 375 meter boven zeeniveau en fungeert als bufferzone tussen de gebergtes Jura en Alpen. De afzettingen aan de zuidzijde van het Molassebekken zijn 3 tot 6 kilometer dik. Dichtbij het Alpenfront (Subalpiene Molasse) treedt noordgerichte plooiing en noordwaardse verschubbing op.
De Helvetische dekbladen (Helvetische nappes) hebben de afzettingen van de Molasse overschoven (Mioceen).
Het is de typelocatie van molasse, een afzettingsgesteente dat bestaat uit conglomeraten en zandsteen en alleen voorkomt langs de rand van gebergten. In de omgeving van Burgdorf zijn zandsteen en conglomeraten van het Molassebekken ontsloten.
