Malcolm McLaren
Malcolm McLaren (Londen, 22 januari 1946) is een Engelse kunstenaar, muziekproducent en muzikant, vooral bekend als manager van de punkband the Sex Pistols.
Hij bezoekt diverse kunstacademies maar blijft ongediplomeerd. Eind jaren zestig begint hij met het ontwerpen van kleding en in 1972 opent hij, samen met levensgezellin Vivienne Westwood, in Londen een kledingboetiek.
McLaren is gefascineerd door het situationisme: een kunststroming met het ambitieuze doel om een maatschappelijke revolutie te bewerkstelligen door het creëren van ontregelende, voor massaconsumptie geschikte, situaties.
Tijdens een verblijf in New York maakt McLaren kennis met de leden van de New York Dolls. In de hoop zijn situationistische ideeën te kunnen toepassen op het terrein van de rockmuziek neemt hij het management van de groep op zich. De Dolls blijken als band echter op sterven na dood en McLaren keert onverrichterzake terug naar Engeland.
Wat hem met de New York Dolls niet lukte, slaagt wèl met de Sex Pistols - een groep die in 1975 uit klanten en personeel van zijn, inmiddels tot 'SEX' omgedoopte, kledingboetiek wordt samengesteld. De band groeit uit tot de belichaming van de punk en McLaren maakt naam als behendig manipulator van de media. Sex Pistols' bandlid Johnny Rotten klaagt McLaren, na het uiteenvallen van de band, aan voor wanbeleid als hun manager.
Hoewel hij het succes van de Sex Pistols nooit zal evenaren, is zijn naam in de jaren tachtig verbonden aan enkele projecten die de aandacht trekken: hij is de manager van de groep Adam and the Ants. Nadat McLaren heeft bewerkstelligd dat de voorman Adam Ant de band verlaat, gaat hij op zoek naar een andere zanger. Uiteindelijk koppelt Malcolm de dan veertienjarige Annabella Lwin aan de band, die dan Bow Wow Wow heet. Een poging om Annabella als zanger in te wisselen voor de dan nog onbekende Boy George strandt echter. Hierna begint hij muziek uit te brengen onder zijn eigen naam: in 1983 speelt hij met de single 'Buffalo Gals' handig in op de juist ontluikende hiphoprage en koppelt in 1984 delen van Puccini's 'Madame Butterfly' aan een sexy discobeat.
Ook het album 'Waltz Darling' uit 1989 wordt hier en daar nog opgepikt. Daarna lijkt McLaren zijn talent om zich in de kijker te spelen meer en meer kwijt te raken.
In 2000 stelt hij zich nog even kandidaat voor het burgemeesterschap van Londen. Nadat de Britse pers hieraan enige aandacht heeft besteed trekt hij zijn kandidatuur weer in.
