LMG
LMG is de Engelse afkorting voor Light Machine Gun, deze wapens worden meestal gebruikt als ondersteuning. De wapens verschenen het eerst op het toneel tijdens de Eerste Wereldoorlog. Voorbeelden hiervan zijn de Britse Lewis, de Franse Chauchat en de Amerikaanse B.A.R.
Het verschil met aanvalsgeweren is dat deze wapens meestal liggend worden afgevuurd en zwaarder zijn, daarom zijn ze ook uitgerust met een tweepoot. Bekende LMG's zijn de Amerikaanse M60 en B.A.R, de Britse Brengun, de Russische RPD en de Belgische minimi.
De oudere LMG's verschieten geweerpatronen, zoals bv. 7.62x51mm, 7.62x54mm, en .303 British. De moderne types verschieten meestal stormkalibers (hetzelfde type munitie dat in aanvalsgeweren wordt verschoten) bv. 5.56x45mm NATO.
Een LMG schiet gemiddeld 1000 meter ver en kan 5 tot 10 kilo wegen. Meestal hebben ze een patronenbox of trommel met 100 tot 200 kogels. Oudere LMG's die ook dienst deden als aanvalsgeweer zoals de B.A.R en de FAL hebben een magazijn van 20 patronen.
De term "LMG" wordt gebruikt om draagbare machinegeweren te onderscheiden van ondraagbare. LMG's zijn draagbaar, en kunnen liggend, zittend of zelfs staand door de schutter gebruikt worden. "HMG's" (Heavy Machine Gun) zijn daarentegen helemaal niet draagbaar. Zware machinegeweren kunnen namelijk flink in gewicht oplopen; de Amerikaanse, meer dan ruim anderhalve meter lange M2HB weegt bijvoorbeeld zo'n 38 kilogram (zonder munitie). Al zou de schutter dit geweer kunnen dragen, dan zou hij de driepoot, die nodig zou zijn om ook maar enigszins nauwkeurig te schieten, ook nog mee moeten nemen (deze weegt zo'n 20 kg). Dit nog afgezien van de honderden munitiepatronen, die flink in gewicht op kunnen lopen (zware machinegeweren gebruiken vaak patronen van een zwaar kaliber).
De onofficiële term "Medium Machine Gun" wordt ook nog wel eens gebruikt; dit om machinegeweren aan te duiden die wel draagbaar zijn, maar absoluut niet te vuren zijn terwijl de schutter staat of zit (dit soort machinegeweer kan alleen vanuit liggende positie gebruikt worden). Voorbeelden van dit soort machinegeweer zijn de Amerikaanse Browning M1919 ".30 cal." en Duitse MG42. Hoewel deze wapens ongeveer 13 kg wegen (wat nog enigszins draagbaar is), is de terugslag te groot voor staande of zittende soldaten.
