Langspeelplaat

Een langspeelplaat, vaak afgekort tot lp of elpee, is een van vinyl gemaakte grammofoonplaat van 30 cm (12 duim) diameter, die aan elke kant ruimte biedt aan 20 à 30 minuten muziek.

De langspeelplaat werd geïntroduceerd in 1948 door CBS. Sinds 1990 is de langspeelplaat grotendeels vervangen door de Compact Disc, hoewel sommige artiesten nog steeds hun muziek alleen op LP uitbrengen.

De meeste LP's moeten op 33 1/3 toeren per minuut worden afgedraaid.

[bewerk] Variabele spoed

De verplaatsing van de naald per omwenteling (spoed) van de in- en uitloopgroef is vergroot. Hierdoor hoeft de naald niet nauwkeurig aan het begin geplaatst te worden, en hoeft toch niet lang op het begin van de muziek te worden gewacht. Ook slaat de speler aan het einde van de muziek snel af.

Ook tussen de nummers in is de spoed vaak groter. Hierdoor glimt de plaat plaatselijk wat meer en is de pauze of overgang gemakkelijk te herkennen.

[bewerk] Vergelijking met digitale media

Sommige audio-enthousiasten beweren dat hoewel een lp veel kwetsbaarder is dan een cd, de geluidskwaliteit beter is. Dit zou komen omdat een lp zuiver analoog is en dat bij een cd foutjes kunnen sluipen in de opname bij de D/A-conversie.

Zuiver wetenschappelijk geven zowel analoge als digitale geluidsdragers het geluid imperfect weer. De imperfecties zijn verschillend voor de twee klassen, maar zijn voor digitale geluidsdragers duidelijk te bepalen en blijven daar ook constant. De imperfecties van een analoge geluidsdrager zijn veel moeilijker in kaart te brengen, en veranderen ook gedurende de levensloop van de drager.