Kinkaku-ji
Kinkaku-ji (Japans 金閣寺, Gouden Paviljoen Tempel) is de bijnaam van de Rokuonji (鹿苑寺, Hertentuin Tempel) tempel in Kyoto, Japan. Het is één van de meest bekende toeristische trekpleisters van Japan, en zeker van Kyoto.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Tijdens de Kamakura periode (1185-1333) was het land waar de huidige tempel op staat in bezit van Saionji Kintsune, ook bekend als Kitayamadai. Tijdens het Muromachi tijdperk (1392-1573) kwam het terrein onder de aandacht van shogun Ashikaga Yoshimitsu (1358-1408), die er in 1397, na zijn aftreden in 1394, een villa op bouwde. Zijn zoon, Musô Sôseki, vormde het gebouw volgens de wens van zijn vader om naar een Zen tempel van de Rinzai school. Hij werd tevens de eerste abt van de tempel. De naam Rokuon-ji werd afgeleid van de eerste twee karakters van de postume naam van Yoshimitsu.
De tempel werd een aantal malen door brand verwoest tijdens de Onin oorlog, maar de tuinen zijn nooit veranderd.
De tempel is in 1994 aangewezen door de UNESCO als een World Heritage Site.
[bewerk] Gouden Paviljoen
Het meest beroemde deel van de tempel is het Gouden Paviljoen(金閣 kinkaku) in de tuin bij de tempel. Het gehele paviljoen, behalve de onderste verdieping is bedekt met zuiver bladgoud, hetgeen de tempel bijzonder waardevol maakt. Het paviljoen dient als een shariden, als opslag voor relieken van de Boeddha. Op het dak staat een feniks. Het paviljoen is eigenlijk een pagode die gebruikt wordt om relieken van het boeddhisme in te bewaren. Het paviljoen weerspiegelt fraai in de vijver, die dan ook "spiegelvijver" wordt genoemd.
In 1950 werd het Gouden paviljoen in brand gestoken door een geestelijk gestoorde monnik. Een geromantiseerde versie van deze gebeurtenissen is opgenomen in het boek van Yukio Mishima The Temple of the Golden Pavilion, uit 1956. Het huidige paviljoen dateert uit 1955. Bij de reconstructie werd de bedekking met goud uitgebreid tot ook de onderste verdiepingen. Van dichtbij is zichtbaar dat de constructie erg nieuw is, maar van een afstand ziet het paviljoen er sprookjesachtig uit, door de weerspiegeling in de vijver.
In de tuin bij de tempel bevindt zich ook een theehuis dat gebruikt werd door keizer Go-Mizuno-o.
[bewerk] Anmintaku
Anmintaku, de "vijver van de rust", wordt omringd door bomen en geeft een gevoel van grote diepte. Omdat de vijver nooit opdroogde werd hier vaak gebeden om regen. In het midden is een klein eiland, met daarop een kleine pagode die genoemd is naar "de heuvel ter nagedachtenis van de witte slang".
