Kenzo Tange
Kenzo Tange (Japans: 丹下健三) (Osaka, 4 september 1913 - Tokyo, 23 maart 2005) was een van de belangrijkste moderne architecten van Japan. Hij combineerde het modernisme met traditionele Japanese stijlen.
Tange won in 1987 de Pritzker Prize. De prijs wordt gezien als de Nobelprijs van de architectuur.
Hoogtepunt in het werk van Tange zijn de twee Olympische stadions in Tokyo voor de Olympische Spelen van 1964. Andere belangrijke projecten zijn het Hiroshima Peace Memorial Park (1949-1956), de Prefectuur van Kagawa, Takamatsu (1955-1958), de stadhuizen van Shimizu en Tokyo (1952-1954) en het Yamanashi pers- en studiocentrum, Kofu (1964-1967) die onder meer zijn geïnspireerd op het werk van Le Corbusier. Naast een groot aantal gebouwen in Japan, realiseerde hij ook projecten in onder meer Italië en Singapore.
Tange hield zich ook bezig met stedenbouw, zo ontwierp hij het "Plan voor Tokyo 1960", een stedenbouwkundig plan, dat verandering en groei mogelijk moest maken. Hij was verder professor aan de architectuuropleiding van de universiteit van Tokyo. Architecten als Fumihiko Maki, Arata Isozaki en Kisho Kurokawa waren leerlingen van hem.
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden in de categorie Kenzo Tange van Wikimedia Commons. |
