John Paul Stevens
John Paul Stevens (Chicago (Illinois), 20 april 1920) is een jurist uit de Verenigde Staten en sinds 1975 rechter van het Federale Hooggerechtshof in Washington D.C..
Stevens studeerde rechten aan de Northwestern University en de Universiteit van Chicago, voordat hij van 1942 tot 1945 diende in de Amerikaanse marine. In 1947 werkte hij als klerk voor Wiley Rutledge, één van zijn voorgangers bij het Hooggerechtshof. Tijdens de jaren '60 was Stevens een advocaat in Chicago, totdat president Richard Nixon hem in 1970 benoemde tot rechter van het Hof van Beroep voor het 7e circuit, en vijf jaar later nomineerde president Gerald Ford hem als Associate Justice van het Hooggerechtshof, om William O. Douglas te vervangen.
De eerste jaren in Washington D.C. werd hij gezien als een gematigde conservatief doordat hij van mening was dat positieve discriminatie ongrondwettig was. Over het algemeen was Stevens in zijn eerste jaren gematigd en onafhankelijk, soms nam hij een progressieve positie, op andere momenten weer een conservatieve. Een verhaal dat tijdens zijn eerste jaren op het hof over Stevens werd verteld, luidt als volgt: William Rehnquist laat tijdens het bespreken een conservatief verhaal horen, en William Brennan laat zijn progressieve verhaal horen. Toen Stevens aan de beurt was om te spreken, zei hij simpelweg: "Ik ben het eens met Bill."
De laatste tijd schaart hij zich steeds vaker bij de progressief geachte rechters, zozeer zelfs dat hij momenteel als hun intellectuele leider wordt gezien. In de zaak Grutter vs. Bollinger (2003) liet hij zelfs zijn bezwaren tegen positieve discriminatie vallen.
[bewerk] Bronnen
Bron: "A Year in the Life of the Supreme Court" door Paul Barrett, p. 12
[bewerk] Gerelateerd onderwerp
[bewerk] Externe link
- Officiële biografie (Engels)
| Huidige rechters van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten: |  |
| Opperrechter | |
| Rechters
John Paul Stevens | Samuel Alito | Antonin Scalia | Anthony Kennedy |
|
