Jo Erens
Joseph Antonius Gertrud (Jochem) of Jo Erens (Sittard, 24 februari 1928 - Amersfoort, 21 januari 1955) was een bekende Limburgse troubadour. Hij zong zijn liedjes in het Limburgs dialect.
Bekende liedjes van Jo Erens zijn onder andere Limburg allein en Limburg mie landj. Zowel tekst als liedjes werden door Jo Erens zelf geschreven. Hij overleed in Amersfoort op jonge leeftijd op 21 januari 1955 aan de gevolgen van een hersenbloeding.
Jo woonde aan de Rijksweg Noord in Sittard. Zijn vader was meubelmaker. Hij trad op jeugdige leeftijd al op voor de Sittardse carnavalsvereniging "De Marotte"
Er is in Sittard een plantsoen naar Jo Erens vernoemd, het "Jo Erens Plantsoen". In het midden van het plantsoen staat een standbeeld van Jo Erens, zittend met zijn gitaar. Het plantsoen is te vinden aan het Tempelplein te Sittard. Daarnaast is er het 'Jochem Erenshoes' aan het Kloosterplein. In dit gebouw, een fraai gerenoveerd kapittelhuis, hebben verschillende Sittardse verenigingen een onderkomen.
Slechts een jaar voor zijn dood plaatste hij een muzikaal standbeeld voor zijn plaatsgenoot "Zefke Mols". Voor velen is dit een zeer bekend lied over een Sittardse zwerver.
In 2006 werd Jo Erens genomineerd voor de titel 'Grootste Limburger Aller Tijden' door de regionale Limburgse omroep L1. Hij haalde de derde plaats in de categorie 'lichte muziek'.
