Jacques de Loustal
Jacques de Loustal (Neuilly-sur-Seine, 10 april 1956) is een Franse striptekenaar, kunstenaar en inkleurder. Net als veel striptekenaars is hij voornamelijk bekend met zijn achternaam: Loustal.
Zijn eerste publicaties zijn van 1977. Sinds 1978 tekent hij voor de Franse bladen "Rock & Folk" en "Pilote". Loustal heeft volgens vele kenners een fenomenaal gevoel voor kleur en atmosfeer waardoor zijn strips eerder lijken op kunstillustraties dan op stripverhalen.
Hij publiceert zijn eerste complete verhalen in "Métal Hurlant" maar wordt pas door het grote publiek ontdekt als hij in het toonaangevende Franse stripblad "A Suivre" verschijnt. Het zijn deze publicaties die de basis vormen voor zijn eerste stripboeken. Onder invloed van scenarioschrijver Philippe Paringaux, krijgt Loustals werk een literaire toon. De structuur is eerder die van een beeldroman dan van een stripverhaal.
De laatste jaren legt Loustal steeds meer de nadruk op het maken van schilderijen. Om de twee jaar verschijnt er nog een stripverhaal bij uitgever Casterman, maar het succes van "Barney et la note bleue" (1985, vertaald in diverse talen) is nooit meer overtroffen.
Zijn werk is ook te zien in tijdschriften als: The New Yorker, Senso, Lire en Liberation. Tevens verschijnen er regelmatig boekomslagen van zijn hand. Elke twee jaar is er een grote expositie van zijn laatste werk bij Gallery Debois in Parijs. Daarnaast is hij nog te zien op andere exposities en tentoonstellingen.
Loustals werk wordt vergeleken met David Hockney, Balthus, Max Beckmann, Otto Dix, Paul Gauguin, George Grosz, David Hockney, Edward Hopper, Henri Matisse en Amedeo.
