Haskell
Haskell is een functionele programmeertaal vernoemd naar de wiskundige Haskell Brooks Curry.
Inhoud |
[bewerk] Functionele basis
In tegenstelling tot vele bekende programmeertalen zoals C, C++ en Java is Haskell geen imperatieve taal, maar een functionele taal. Dat wil zeggen dat de taal niet gebaseerd is op het Turingmachine-model van berekening, maar op het Lambdacalculusmodel van Alonzo Church waarin het toepassen van functies op termen en termenreductie de basis is van berekening.
Haskell is een lazy ("luie"), puur functionele taal. Puur functioneel zijn wil zeggen dat erin gedefinieerde functies geen neveneffecten kunnen vertonen. Voorbeelden van niet-pure functionele programmeertalen zijn Standard ML en Scheme. Een lazy functionele taal gebruikt lazy evaluatie om te voorkomen dat resultaten die niet gebruikt worden, berekend worden. Hoewel het niet door iedereen als een intuïtieve eigenschap wordt aanzien, wordt lazy evaluatie beschouwd als een manier om meer modularisatie te kunnen realiseren.
De programmeertaal is sterk en statisch getypeerd (type-fouten tijdens de uitvoering van een programma kunnen niet voorkomen), en steunt sterk op type-inferentie (meestal kunnen de types van functies en variabelen door de compiler ontdekt worden). Het type-systeem is zeer uitgebreid, en ondersteunt het concept van klassen van types, waarbij deze klassen van elkaar afgeleid kunnen worden.
[bewerk] Voorbeeld
De volgende functie voegt een getal in een lijst in, op volgorde van klein naar groot:
insert :: Int -> [Int] -> [Int]
insert a [] = [a]
insert a list@(x:xs) | a <= x = a : list
| a > x = x : insert a xs
Bij het invoegen van een getal zijn er twee gevallen te onderscheiden: het invoegen van een getal in een lege lijst en in een lijst met één of meerdere getallen. Het invoegen in de lege lijst is eenvoudig want dat is een lijst met dat getal. Bij het invoegen van een getal in een gevulde lijst kijken we naar het eerste getal, x, en de rest, xs. Als het in te voegen getal kleiner of gelijk is aan het eerste getal, dan zetten we het getal op kop van de hele lijst. Als het getal groter is dan het eerste getal dan nemen we het eerste element en voegen we het getal in de rest van de lijst in. Op deze manier wordt de lijst doorlopen totdat de plek is gevonden waar het getal neergezet kan worden.
[bewerk] Ontwikkeling
Aan Haskell is gewerkt sinds het eind van de jaren 80, voornamelijk aan de University of Glasgow. De eerste versie van Haskell zag het daglicht in 1990, waarop brede acceptatie aan vele universiteiten volgde. Haskell werd vanaf 1996 gereviseerd en uitgebreid, wat in 1998 resulteerde in het Haskell '98 Report en een nieuwe Haskell-taal. Een revisie van dit rapport werd in 2003 uitgebracht.
Parallel aan de ontwikkeling van de theoretische Haskell-taal zijn er een aantal werkomgevingen voor Haskell ontwikkeld. De bekendste hiervan zijn de Hugs en Gofer systemen en de Glasgow Haskell Compiler, die alle gratis beschikbaar worden gesteld door de universitaire teams die eraan werken. Speciaal voor het leren van Haskell heeft men aan de Universiteit van Utrecht Helium ontwikkeld waarbij men aandacht heeft besteed aan de duidelijkheid van de foutmeldingen.
[bewerk] Externe links
- (en) De Haskell pagina
- (en) Het Haskell '98 Report - Over de taal zelf en haar bibliotheken
- (en) De FAQ van Usenet nieuwsgroep comp.lang.functional
- (en) Why Functional Programming Matters - Een paper door John Hughes die o.a. de voordelen van lazy evaluatie beschrijft.
| Overzicht van programmeertalen |
|
Industrieel: |
