Gilbert Keith Chesterton
Gilbert Keith Chesterton (Londen, 29 mei 1874 — Beaconsfield, 14 juli 1936) was een Engels letterkundige en journalist. Hij verdedigde in zijn geschriften de waardigheid van de menselijke persoon tegen alle mogelijke 'ismen'. Zijn scherpe, met humor geladen aanvallen bezorgden hem grote populariteit, maar ook talrijke vijanden. Hij is ook de auteur van Father Brown.
Chesterton is "de prins van de paradox"[1] genoemd. Hij schreef een nonchalant, geestig proza dat afgeladen was met verbluffende formuleringen. Bijvoorbeeld: "Dieven respecteren het privébezit. Ze willen alleen het privébezit tot hun privébezit maken, zodat ze het nog meer kunnen respecteren."[2] Hij is een van de weinige christelijke schrijvers die evenveel bewonderd en geciteerd wordt door vrijzinnige als conservatieve christenen en ook door veel niet-christenen. De religieuze en politieke opvattingen van Chesterton zelf waren trouwens zo genuanceerd dat ze niet goed onder de vijzinnige of conservatieve vlag onder te brengen zijn.
[bewerk] Werk
- 1900 - The wild knight and other poems
- 1902 - The defendant
- 1902 - Twelve types
- 1903 - Browning
- 1905 - The club of queer trades
- 1906 - Dickens
- 1908 - Orthodoxy
- 1909 - G.B. Shaw
- 1911 - The innocence of Father Brown
- 1913 - The victorian age in English literature
- 1914 - The flying inn
- 1914 - The wisdom of Father Brown
- 1915 - Poems
- 1917 - A short history of England
- 1918 - Irish impressions
- 1922 - The uses of diversity
- 1922 - What I saw in America
- 1922 - Eugenics and other evils
- 1923 - St. Francis of Assisi
- 1926 - The incredulity of Father Brown
- 1927 - The secret of Father Brown
- 1927 - William Cobbett
- 1927 - The return of Don Quichote
- 1928 - Generally speaking
- 1929 - Catholic essays
- 1932 - Chaucer
- 1935 - The scandal of Father Brown
- 1936 - Autobiography
- 1937 - The paradoxes of Mr. Pond
[bewerk] Noten
- ↑ Douglas, J.D. G.K. Chesterton, the Eccentric Prince of Paradox, Christianity Today. May 24, 1974. (en)
- ↑ The Man who was Thursday, hoofdstuk 4.
