Gerrit de Veer
Gerrit de Veer was scheepsarts tijdens de tweede en derde tocht van Jacob van Heemskerk en Willem Barentsz 'om de noord' om een kortere zeeroute naar Indië te vinden. In 1596 slaagde Barentsz er inderdaad in de noordpunt van Nova Zembla te ronden, maar kwam daarna vast te zitten in het ijs. Een groot deel van de bemanning kwam halverwege om, maar Gerrit de Veer was één van de overlevenden. Hij hield een dagboek bij en daardoor weten wij dat het een extreem zware survival is geweest. De Veer was ook degene die dagelijks de stand van de zon, planeten en sterren noteerde. Door de beweging van de hemellichamen bij te houden, wisten de overlevers welke dag het was en wanneer zij redelijkerwijs een poging konden wagen naar Nederland terug te varen.
Van aangespoeld drijfhout werd een huis gebouwd, dat bekend staat als Het Behouden Huys, waarin vervolgens de winter werd doorgebracht. De volgende lente werd een extra sloep gebouwd, zodat de zestien opvarenden naar de bewoonde wereld konden terugkeerden. Barentsz echter stierf een week na het vertrek. Zijn mannen keerden wel terug naar Kola, waar ze werden opgepikt door een Nederlands handelsschip onder commando van hun voormalige medereiziger Jan Corneliszoon Rijp. Gerrit de Veer maakte ook van deze tocht een reisverslag. Hij beschreef op 24 januari 1597 een zonsopgang, twee weken eerder dan verwacht. Voor het verschijnsel is pas in 1998 een verklaring gevonden, een arctische luchtspiegeling en bekend als het Nova Zembla-effect.
