Germanistiek
Germanistiek is:
- In Nederland: de benaming voor de wetenschap van de Duitse taal- en letterkunde. Ze is dus een onderdeel van de filologie. Een beoefenaar van de germanistiek noemt men een germanist.
De germanistiek ontstond en beleefde haar eerste bloei in de 19e eeuw in Duitsland, met name door de broers Jakob en Wilhelm Grimm. In het 19e-eeuwse en 20e-eeuwse Duitsland tot de nazi-tijd werd de germanistiek wel eens voor nationalistische doeleinden misbruikt.
Door de hoge specialisatie en minder nationaal gerichte beoefening van de taal- en letterkunde sinds de tweede helft van de 20e eeuw wordt de benaming 'germanistiek' minder gebruikt. De wetenschap is opgesplitst in diverse deelgebieden: taal- en letterkunde werden linguïstiek en literatuurwetenschap, de studie van de oude en die van de moderne letterkunde werden afzonderlijke specialismen.
- In Vlaanderen: de studie van de Germaanse talen: Duits, Nederlands, Fries, Engels, Zweeds, Deens, Noors, IJslands en Faeröers. Een Germanist is iemand die aan de universiteit Germaanse filologie heeft gestudeerd. De studie was zo ingedeeld dat men naast het Nederlands twee andere Germaanse talen bestudeert. Al naar gelang van de specialisatie sprak men ook van 'neerlandicus', 'anglist' en 'allemanist',.... Sedert 2004 wordt de "Germaanse filologie" als dusdanig niet meer ingericht, maar wordt de taalstudie gegroepeerd als "Taal- en letterkunde", waar de student twee talen kiest, maar niet noodzakelijk uit dezelfde groep (Klassieke, Romaanse, Germaanse, Slavische, oosterse,...) talen. Zo worden alle combinaties mogelijk: Latijn-Engels, Duits-Russisch, Italiaans-Zweeds.....
