Gerhart Hauptmann
Gerhart Hauptmann (15 november 1862 - 6 juni 1946) was een Duits toneelschrijver. Aanvankelijk schreef hij realistische drama's, waarin hij aandacht schonk aan de slechte situatie van de armen, later ook meer symbolische stukken en werken gebaseerd op de Griekse mythologie. Hij geldt als medegrondlegger van het Duitse naturalisme. In 1912 ontving hij de Nobelprijs voor de Literatuur. Hij behoorde enige tijd tot de kring van intellectuelen, de Friedrichshagener Kreis.
[bewerk] Werken
- Vor Sonnenaufgang (1889)
- Einsame Menschen (1891)
- Die Weber (1892)
- Hanneles Himmelfahrt (1894)
- Die versunkene Glocke (1897)
- Fuhrmann Henschel (1898)
- Der arme Heinrich (1902)
- Rose Bernd (1903)
- Die Ratten (1911)
- Der Bogen des Odysseus (1914)
- Hamlet in Wittenberg (1935)
- Iphigenie in Delphi (1941)
- Iphigenie in Aulis (1944)
- Agamemnons Tod (1948)
- Elektra (1948)
