Gerard Mortier
Gerard Mortier (Gent, 25 november 1943) is een Belgisch opera-intendant en sedert 2004 directeur van de Opéra National de Paris.
Mortier is de zoon van een bakker uit het Gentse Muide kwartier. Hij liep middelbare school aan het Sint-Barbaracollege in Gent en behaalde daarna een diploma van doctor in de rechten en een licentiaat in de Communicatiewetenschappen aan de Universiteit Gent. Op 25 augustus 1970 publiceerde hij zijn aanklacht over het Gentse operabeleid "De koninklijke Opera van Gent: Een Vlaams Kultuurschandaal!" in het blad "Jeugd-Opera". Daarin pakte hij de directeur van de Opera en het stadsbestuur zwaar aan. Hij bepleitte de oprichting van een "Opera van Vlaanderen".
Zijn eerste ervaring deed hij op als assistent van de directeur van het Festival van Vlaanderen. In de jaren '70 was hij artistiek directeur in verschillende opera's: in Düsseldorf (1972-73), Hamburg (1973-77), Frankfurt (1977-79) en Parijs (1979-81).
Hij kreeg grote faam als opera-intendant van de Munt te Brussel van 1981 tot 1991, waar hij een vernieuwend, meer als workshop opgezet programma opbouwde en profiteerde van zijn jarenlange ervaring met bekende Duitse opera-artiesten. In 1992 werd hij manager en artistiek directeur van de Salzburger Festspiele, waar hij met een radicale hervorming van het programma geregeld voor controverses zorgde. Bij zijn afscheid lieten tegenstanders in een plaatselijke krant een paginagrote doodsbrief van Mortier afdrukken. Van 2002 tot 2004 was Mortier de eerste intendant van de RuhrTriennale, een nieuw muziekproject dat het Ruhrgebied een cultureel élan moest geven.
Tijdens zijn loopbaan kreeg Mortier tal van eerbewijzen, onder andere een eredoctoraat van de universiteiten van Antwerpen en Salzburg, en in februari 2005 de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Algemene Culturele Verdienste 2004 voor zijn hele oeuvre. Daarnaast is hij ook lid van de Akademie der Künste in Berlijn.
In juli 2004 volgde Mortier Hugues Gall op als directeur van de Opéra National de Paris.
Mortier kreeg de reputatie een succesvolle en gedurfde vernieuwer te zijn, onder andere door het aantrekken van een jonger operapubliek.
