Epiglottitis
| Epiglottitis | |
| ICD-10 | J05 |
| ICD-9 | 464.3, 476.1 |
Epiglottitis is een ontsteking van het strotklepje, de epiglottis Dit is een klepje van kraakbeen en bindweefsel dat bij het slikken de luchtweg afsluit zodat er geen voedsel of drank in de luchtpijp komt. Epiglottitis wordt meestal veroorzaakt door de bacterie Haemophilus influenzae type b en komt het meest voor bij kinderen tussen de twee en vijf jaar.
Bij veel ontstekingsprocessen in de keel is de epiglottis enigszins betrokken; wanneer de epiglottis door de ontsteking echter sterk opzwelt kunnen de ademhalingswegen afgesloten raken en kan de patiënt stikken. Epiglottitis is een medisch noodgeval waarbij onmiddellijke ziekenhuisopname nodig is. De verschijnselen lijken echter op die van pseudokroep, een veel voorkomende kinderziekte, die veel ouders de nodige schrik bezorgt.
Verschijnselen die bij epiglottitis passen zijn:
- hoge koorts met keelpijn, slikklachten (leidend tot kwijlen) en snel toenemende tekenen van een luchtwegobstructie
- stridor
- stem is helder
- kind ademt zeer voorzichtig en zit licht voorover gebogen met mond iets open (typische houding)
- wijziging van de typische houding kan leiden tot dodelijke obstructie van larynxuitgang door de gezwollen epiglottis.
Vaak zal een tracheotomie of een intubatie nodig zijn om het leven van de patiënt te redden. In het acute stadium is een intubatie alleen mogelijk door zeer geoefende anesthesisten. Voorts worden antibiotica toegediend.
