Emanuel Lasker

Emanuel Lasker (1868 – 1941) was een Duitse schaakgrootmeester. Van 1894 tot 1921 was hij wereldkampioen schaken.

Laskervariant in de Birdopening

Lasker had geen fijne jeugd. In 1879 werd hij door zijn vader naar Berlijn gestuurd om daar de kost te verdienen en zelfstandig te worden. Lasker was toen elf jaar! Hij wist zich staande te houden en verdiende een goeie boterham met schaken in de vele koffiehuizen. Toen hij twintig jaar was schreef hij zich in voor een sterk toernooi in Breslau. Hij kwam daar als winnaar te voorschijn en besloot zich nog meer in het schaken te verdiepen. In 1894 deed hij mee met het wereldkampioenschap schaken en werd hij wereldkampioen en wist zijn titel te behouden ondanks de pogingen van Wilhelm Steinitz, Siegbert Tarrasch, Frank Marshall, Schlechter, Janovski e.a. hem van die plaats te verdrijven. In 1921 ontnam de grote schaker José Raúl Capablanca hem de titel. Lasker speelde nog een aantal sterke toernooien maar kwam niet tot een revanche tegen Capablanca. De laatste jaren woonde hij in Moskou waar hij zijn brood als schaakinstructeur verdiende. Hij schreef o.a. "Lasker's handboek van het schaken."

Emanuel Lasker - foto Levitt

Hij analyseerde de Bird opening en zette de Laskervariant op zijn naam: 1.f4 d5 2.Pf3 Pf6 3.e3 c5
In 1937 verhuisde hij naar Amerika waar hij in 1941 overleed.

In de schaakdatabank Simbase staan 1009 partijen (peildatum maart 2004) die door Lasker gespeeld zijn: hij won 508 partijen, hij verloor 233 partijen en hij speelde 268 remises. Zijn winstpercentage is 63.
Hij heeft verhoudingsgewijs de meeste partijen in de Spaanse opening, het Frans en het geweigerd damegambiet gespeeld.