Diomedeseilanden
Coördinaten:
65°46’NB 169°0’WL
| Diomedeseilanden | |
 |
|
| Basisgegevens | |
| Locatie | Beringstraat |
| Eilandengroep | |
| Coördinaten | 65°46’NB 169°0’WL |
| Land | |
| Hoofdplaats | {{{hoofdplaats}}} |
| Oppervlakte | 35 km² |
| Omtrek | |
| Inwonertal | ca. 580 |
| Landgebruik | |
| Overig | |
 Satellietfoto van de Beringstraat met de Diomedeseilanden in het midden  Kleine Diomedes (links) en Ratmanov  Satellietfoto (false color) van de Diomedeseilanden (links Ratmanov, rechts Kleine Diomedes) |
|
De Diomedeseilanden (Engels: Diomede Islands, Russisch: острова Диомида; [Ostrova Diomida]) zijn twee eilanden in het midden van de Beringstraat tussen het Tsjoektsjenschiereiland en Alaska.
Deze twee eilanden zijn:
- Kleine Diomedes (Inupiaqs: Inaliq, Russisch: Крузенштерн; Kroezensjtern): het kleinere oostelijke eiland, dat tot de Verenigde Staten behoort en onderdeel uitmaakt van Alaska.
- Ratmanov (Engels: Grote Diomedes, Inupiaqs: Imaqliq; "omringd door water" of Nunarbuk): het grotere westelijke eiland, dat tot Rusland behoort en onderdeel uitmaakt van het autonome district Tsjoekotka.
De eilanden liggen op ongeveer 3 kilometer afstand van elkaar (kortste afstand). Midden tussen de eilanden loopt de internationale datumgrens. Op 15 kilometer ten zuiden-zuidoosten van Kleine Diomedes ligt het onbewoonde Amerikaanse rotseiland Fairway Rock.
Inhoud |
[bewerk] Geografie
De beide eilanden liggen op ongeveer 35 kilometer verwijerd van het Tsjoekotse (Kaap Dezjnjov) en Alaskaanse (Kaap Prince of Wales) vasteland. De beide eilanden liggen tussen de 3 en 4,2 kilometer van elkaar verwijderd. Beide eilanden hebben een grillig verloop met vele stijl naar de zee aflopende kloven. Het binnenland bestaat uit relatief vlakke plateaus.
Kleine Diomedes is met een oppervlakte van ongeveer 6 km² het kleinste eiland en wordt bewoond door ongeveer 180 mensen, waarvan het merendeel bestaat uit Inupiaq en/of Ingalikmiut. De enige plaats op het eiland is Diomede.
Ratmanov is met een oppervlakte van ongeveer 29 km² een stuk groter dan Kleine Diomedes en wordt bewoond door ongeveer 400 mensen. Ratmanov vormt het oostelijkste punt van Rusland (voor de Verenigde Staten vormen de Aleoeten het westelijkste punt).
[bewerk] Geschiedenis
De eilandengroep werd voor het eerst bezocht door Europeanen op 16 augustus 1728, namelijk door de Deense ontdekkingsreiziger in Russische dienst Vitus Bering tijdens de Eerste Kamtsjatka-expeditie op de dag van de heilige Diomedes. In 1732 zetten de Russische onderzoekers Ivan Fjodorov en Michail Gvozdev als eersten voet aan land. In 1815 werden de huidige Russische namen Ratmanov (naar de Russische zeeofficier Makar Ratmanov) en Kroezenstern (naar de Russische admiraal Adam Johann von Krusenstern) gegeven door luitenant van de Russische Vloot Otto Kotseboe.
Bij de aankoop van Alaska door de Verenigde Staten duidde het verdrag uit 1867 dat de koop bekrachtigde de eilanden aan als de grens tussen beide landen: De grens scheidt "equidistantly Krusenstern Island, or Ignaluk, from Ratmanov Island, or Nunarbuk, and heads northward infinitely until it disappears completely in the Arctic Ocean."
In 1933 probeerde het Russische stoomschip Tsjeljoeskin voor het eerst zonder de hulp van ijsbrekers in oostelijke richting de Noordelijke Zeeroute te bedwingen. Het schip raakte echter vast in het pakijs en dreef hulpeloos terug naar de Tsjoektsjenzee in et noorden, waar het werd gekraakt door het ijs en zonk. De reddingsactie die daaropvolgde vormde de aanzet tot de instelling van de Sovjet-onderscheiding "Held van de Sovjet-Unie".
Tijdens de Koude Oorlog was er een Sovjet-basis gevestigd op Ratmanov. Lynne Cox zwom toen van het ene eiland naar het andere.
De Diomedeseilanden worden vaak genoemd als tussenstops voor een eventuele toekomstige brug of tunnel over de Beringstraat.
[bewerk] Bevolking
Lang voordat de Russen kwamen, werden de eilanden al bewoond door de Inupiaq, die handel dreven tussen beide eilanden. Voor de bescherming van de handel waren strijdgroepen opgericht, die eventuele indringers moesten aanpakken. Toen de eerste Russische bewoners naar de eilanden kwamen, leefde de locale bevolking vreedzaam naast hen. Inwoners van beide eilanden stond het vrij om zonder beperkingen te reizen tussen beide eilanden. Dit alles veranderde toen het IJzeren Gordijn ook aan oostelijke zijde zijn intrede deed. In 1948 werden plotseling alle Inupiaq gedwongen naar het vasteland te trekken, naar de plaats Uelen, waar ook bewoners van de plaats Naukan rond Kaap Dezjnjov heen werden gedwongen te vertrekken. Het gebied werd een verboden zone om zo een mogelijke Amerikaanse inval beter te kunnen beletten. De inwoners van Kleine Diomedes waren echter niet op de hoogte van dit alles en trokken nog steeds naar Ratmanov. Hier werden ze echter gevangen genomen door Sovjettroepen. Ze werden gedurende 56 dagen vastgehouden, gedurende welke de Verenigde Staten onderhandelde over hun vrijlating. Ze werden echter behandeld als krijgsgevangenen en kregen alleen water en zwart brood, als gevolg waarvan enkelen na hun vrijlating stierven door ondervoeding. Pas in 1989, na meer dan 40 jaar, werd het de inwoners van Kleine Diomedes toegestaan om zonder visabeperkingen hun familieleden op het vasteland van Rusland te bezoeken.
