Die Meistersinger von Nürnberg
Die Meistersinger von Nūrnberg is een opera van Richard Wagner. De opera is gebaseerd op de geschiedenis van de Duitse minne- en meesterzangers zoals Hans Sachs en Walter von der Vogelweide.
Wagner keert in deze opera terug tot de traditionelere diatoniek. De Meistersinger heeft ook veel van de ouderwetsere "Grand Opera", met koren, aria's en quintet. Maar het blijft Wagner. Je ziet dat in vele elementen terug: de geniale conceptie zoals steeds bij hem in drie actes namelijk these, antithese, synthese. De vondst het werk in de Nürnberger Catharinenkirche te laten beginnen en het vandaar uit verder zich te laten ontwikkelen, het orkest dat zingt, voorspelt, verbindt en de toehoorder als het ware omspoelt.
De Meistersinger neemt een heel aparte plaats in temidden van de andere opera's: Het is een komedie. Er worden mensen in gefopt, het luchthartige overheerst. Het drama, de zin van het werk, ontstaat omdat er ook een tegenstelling wordt opgevoerd. De tegenstelling tussen enerzijds de regels die formeel een lied een Meisterlied doen zijn en de vernieuwing, hier gepersonificeerd in Hans Sachs en Walther von Stolzing, die de regels willen verruimen.
Kort weergegeven, is het verhaal aldus: Walther is verliefd op Eva, de dochter van de Meister Pogner - bakker. Zij wil ook hem, zo wordt gaandeweg duidelijk, maar ze houdt aanvankelijk de boot af omdat degene die haar krijgt een Meistersinger moet zijn. In een songcontest kan iedereen die een oogje op haar heeft zich trachten te bewijzen. Uiteraard wint Walther met een prachtig lied en verliest zijn rivaal Sixtus Beckmesser, die als man voor Eva minder appetijtelijk is. Bovendien is Sixtus de 'Merker'; hij vervult met genoegen de rol van degene die overtredingen tegen de regels bij het zingen 'aanmerkt'.
Muzikaal beweegt het werk zich op een hoog niveau. Met name de figuur van Hans Sachs wordt fraai in de muziek uitgewerkt. Het voorspel tot de derde acte bijvoorbeeld dat zijn heel beschouwelijke aard onthult. Een ander hoogtepunt is de slotscène van de tweede acte, waarin de burgers van Nurnberg met elkaar aan het matten slaan de zogenaamde Prugelszene. Ze matten met elkaar op het motief van het mislukte lied van Beckmesser totdat ineens het orkest overneemt met het motief van Walthers song en nadat de nachtwaker nog een keer heeft gewaarschuwd dat het nu rustig moet blijven komt de acte aan zijn eind.
