De veerpont
De Veerpont, in de volksmond bekend als Heen en weer, is een lied van de Zwitserse (echter het Nederlands tot in de haarvaten beheersende) cabareteske schrijver Drs. P. Het is geschreven in 1973.
Het lied beschrijft in drie coupletten het dagelijkse werk van de veerman: hij doet de hele dag niets anders dan heen en weer varen en filosofeert daarbij over het feit dat de pont niet langer mag zijn dan de rivier breed is, dat de overkant daarginds is en deze kant heet zodra hij de rivier is overgestoken, en dat een ander de veerman zou zijn als hij het niet geworden was. Zo beeldt het lied op een weinig serieuze manier de dagelijkse realiteit van een beroep met weinig variatie uit. Aan het eind van het lied valt te horen dat er steeds meer mensen op de boot stappen, ondanks de waarschuwing van de veerman, zodat hij tenslotte zinkt.
De muziek van het lied is opmerkelijk en sluit stilistisch aan bij de Hongaarse zigeunermuziek: een slepend tempo, gebruik van de zigeunertoonladder, een rijk harmonisch verloop met o.m. een Napolitaans sextakkoord en begeleiding door een citer en een cymbalom.
De "videoclip" van het lied werd opgenomen bij het pontje over de Eem bij Eemdijk, tussen Eemnes en Spakenburg. Dit pontje bestaat nog steeds, al is het bootje door een moderner exemplaar vervangen. Onder liefhebbers van Drs. P geldt het als een soort van "bedevaartsoord".
