De Schoolmeester
De Schoolmeester is het pseudoniem van de Nederlandse dichter Gerrit van de Linde (Rotterdam, 12 maart 1808 – Londen, 27 januari 1858).
Van der Linde studeerde enige tijd theologie in Leiden. Zijn vader raakte echter in de schuld, hij had een buitenechtelijk kind en ging daarnaast een verhouding aan met een hoogleraarsvrouw, waardoor zijn positie onmogelijk werd en een predikantschap al helemaal.
Door de omstandigheden gedwongen vertrok hij in 1834 naar Engeland. Hij slaagde erin een kostschool in Londen over te nemen en er een succesvol instituut van te maken.
Hij excelleerde in het schrijven van veelal lichtvoetige en quasi-didactische gedichten. Zijn verzen werden in Nederland alom bekend dankzij de inspanningen van zijn vriend Jacob van Lennep, die vanaf 1851 gedichten van hem opnam in zijn almanak Holland. Van Lennep verzorgde ook de uitgave van zijn verzameld werk onder de titel Gedichten van den Schoolmeester (1859).
[bewerk] Gepubliceerd werk
- Gedichten van den Schoolmeester (1859)
- Gedichten van den Schoolmeester (1942)
- Waarde van Lennep, brieven van de Schoolmeester (1977)
- De brieven van De Schoolmeester (1987)
- M. Mathijsen, H. Eijssens en D. Welsink, Schandaal in Leiden (1978)
[bewerk] Enkele bekende fragmenten
Een hond is vermaard
Om zijn gezellige aard
En 't kwispelen van zijn staart.
Zijn neus, doorgaans rond,
staat gewoonlijk in 't front,
En zo lang die maar nat en fris is,
Is 't een bewijs, dat meneer zo gezond als een vis is.
(uit: 'De hond')
Hier ligt Poot:
Hij is dood.
(Grafschriften. Op Poot).
Een leeuw is eigentlijk iemand,
Die bang is voor niemand...
(uit: 'De leeuw')
Hij die, uit vrije keus,
En in zijn achter kamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopten neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijven nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
En 't Pootjen in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hy, die drie paar dagen,
In 't woelziek schoolvertrek,
De veestlucht en den drek,
De snotneus, d'Ezelsvragen,
't Afzichtlijk nagelknagen,
Het krabblend luis-verjagen,
De vuile witte kragen,
En 't hartverduiv'lend plagen
Der Jonkheid moet verdragen.
(Schoolmeesters)
