Cuesta
Met cuesta wordt binnen de structurele geologie een asymmetrische berg of heuvel bedoeld; de helling naar de ene zijde toe is steiler dan de helling 180 graden daarop. Een cuesta onstaat geomorfologisch doordat de gesteentelagen parallel aan de bedding anders eroderen dan die loodrecht daarop.
Inhoud |
[bewerk] Ontstaanswijze
Cuesta's worden gevormd in sedimentaire opeenvolgingen van meer en minder competente (erosie-gevoelige respectievelijk erosie-resistentere lagen). Bij een opeenvolging van drie zwak-hellende lagen waarbij de bovenliggende en onderste laag recessief (makkelijk erodeerbaar) zijn en de middelste laag resistenter is, komt bij erosie van de bovenste laag, de zwak-hellende resistente laag bloot te liggen. Dit wordt de cuestavlakte genoemd. Zij vormt de ene flank van de bergrug.
De andere flank doorsnijdt de resistente laag en een deel van de daaronderliggende makkelijker erodeerbare laag. Door erosie langs dat vlak wordt het cuestafront behouden.
[bewerk] Naamgeving
Het woord "cuesta" is afkomstig uit het Spaans en betekent "helling". Het Engelse woord dip-slope (Nederlands: laagvlak) wordt gebruikt voor die sedimentaire lagen waarvan de bedding parallel loopt aan de topografische helling; je kijkt zo als het ware op het sedimentaire oppervlak. Op laagvlakken worden dan ook krimpscheuren of sporenfossielen als pootafdrukken gevonden.
[bewerk] Voorkomen
Veel heuvelruggen in Vlaanderen en Belgisch Lotharingen zijn cuesta's. De lagen van Tertiaire ouderdom vertonen een zwakke helling richting het noorden. De cuestafronten (steile hellingen) wijzen daar vooral naar het zuiden.
| Bron(nen): |
|
