Box-in

BOX-IN

Traditioneel bepaalt men vooral de eigen positie met GPS (inclusief DGPS en RTK) of een plaatsbepalingsysteem zoals Artemis of Microfix. Een ander soort van plaatsbepaling voor de hydrografie zijn transponders zoals USBL, HPR en LBL (deze kan je vinden onder de volgende link: Dynamic Positioning). Meenstal dient een transpondersysteem als back-up in het geval dat het normale plaatsbepalingssysteem uitvalt, als controle op dit systeem of als plaatsbepaling voor speciale werkzaamheden zoals ROV en AUV werkzaamheden of onder een boorplatform. Door vanuit een schip een signaal uit te zenden laat men de transponders reageren met een signaal. Met afstanden (vanuit de gemeten looptijden) en hoeken (te bepalen door de transducer elementen) komt men dan op een positie echter alleen als de positie van de transponders bekend is. Daar dient een box-in voor. Wat men doet bij een box-in is een rondje varen om de in plaats te brengen transponder terwijl men er constant signalen uitzendt zodat steeds de afstand van het punt waarop je bent (te bepalen met de normale plaatsbepaling) tot de transponder. Je hebt dan een cirkel van posities om de transponder heen en elke positie heeft een afstand tot de transponder. Je kan het je ook voorstellen als een aantal bollen met als middelpunt de positie van het schip en met als straal de afstand van dat punt tot de transponder. De transponder moet ergens op de oppervlakte van die bol liggen. Omdat je een cirkel hebt gevaren heb je een groot aantal bollen een op het punt waar deze allemaal snijden moet de transponder zich bevinden. Echter je zal altijd last hebben van meetfoutjes in je sensoren, vandaar ook dat er veel metingen genomen zijn om de foutjes uit te middelen. De positie van de transponder wordt bepaalt met de kleinste-kwadratenmethode.