Benedenwindse Eilanden (Frans-Polynesië)

De Benedenwindse Eilanden (Frans: Îles Sous-le-Vent) is de westelijke eilandengroep van de Genootschapseilanden van Frans-Polynesië. De archipel omvat een bestuurlijke eenheid (subdivision administrative) van Frans-Polynesië en omvat Huahine, Raiatea (grootste eiland van de groep), Tahaa, Bora Bora, Maupiti, Tupai, Mopelia, Scilly en Motu One.

De archipel is op 12 april 1769 ontdekt door James Cook, kwam onder Frans protectoraat in 1843 en werd een Franse kolonie in 1880.

De eilanden zijn bergachtig en bestaan vanwege de vulkanische oorsprong uit de gesteentes trachiet, doleriet en basalt.

Op de eilanden vindt je broodbomen, schroefpalmen en kokospalmen. De weinige aanwezige fauna bestaat uit wilde zwijnen, ratten en kleine hagedissen. In de beekjes op de eilanden leeft wat zoetwatervis, maar in de koraalriffen rond de eilanden vindt men een grote verscheidenheid aan tropische zoutwatervissen. Op de eilanden wordt kopra, suiker, rum, parelmoer en vanille geproduceerd. Toerisme is een zeer belangrijke drijfveer van de economie.

Bestuurlijk vormen de Benedenwindse Eilanden één van de vijf bestuurlijke gebieden van Frans-Polynesië. Geografisch is het één van de 6 electorale districten van Frans-Polynesië.

Archipels van Frans-Polynesië
Genootschapseilanden (Bovenwindse Eilanden | Benedenwindse Eilanden) Tuamotu-Gambier (Gambiereilanden | Tuamotu-eilanden) Australeilanden | Marquesaseilanden