Antigonus II Gonatas
Antigonus II (ca. 320 – 239 v. Chr.), bijgenaamd Gonatas (d.i. afkomstig uit Gonoi, in Thessalië), uit het huis der Antigoniden, was koning van Macedonië van 276 tot aan zijn dood.
Hij was de zoon van Demetrius Poliorcetes, en de kleinzoon van Antigonus I Monophthalmus. Na de dood van zijn vader (283 v. Chr.) moest Antigonus verscheidene jaren strijden om metterdaad het koningschap over Macedonië te kunnen uitoefenen. Hij consolideerde zijn gezag door de in zijn grondgebied binnengedrongen Galliërs te verslaan, maar ook daarna werd zijn positie herhaaldelijk betwist, onder andere door Pyrrhus, die echter in Argos omkwam (272). In 267 brak de Chremonidische oorlog uit, waarbij een coalitie van Athene, Sparta en Ptolemaeus II Philadelphus zich verenigden tegen hem. Antigonos II Gonatas behaalde de overwinning. Zijn expansie kwam tot stilstand door het optreden van de Achaeïsche Bond.
Hij genoot verder vooral bekendheid als begunstiger van dichters, wijsgeren en historici, die zelf ook bij gelegenheid de wijsbegeerte beoefenden. Hij was bevriend met de filosoof Zeno, en ook Aratus werkte aan zijn hof.
Zie ook |
---|
Griekenland | Griekse oudheid | Geschiedenis van Griekenland | Griekse literatuur |