Ambrosius Theodosius Macrobius
Ambrosius Theodosius Macrobius was een laat-Romeinse geleerde, filosoof en schrijver uit de 4e / 5e eeuw, die vermoedelijk zijn hoogtepunt bereikte omstreeks 400 na Chr.
[bewerk] Biografie
Naar eigen zeggen was Macrobius een inwijkeling die zich te Rome een belangrijke carrière had opgebouwd. Zo was hij in 410 proconsul in Africa, en was bevriend met enkele eminente Romeinen als Symmachus en Vettius Praetextatus, een praefectus van de Praetoriaanse Garde. Een en ander lijkt erop te wijzen dat hij tot de niet-christelijke Romeinse elite behoorde.
Zijn literaire werk, dat getuigt van zijn eruditie, is een interessante bron voor de studie van de Romeinse instellingen en gebruiken, maar ook van de Latijnse taal zoals ze in de late Oudheid werd gesproken.
[bewerk] Werken
- Uit de tijd rond 400 stamt zijn belangrijkste werk, dat zijn titel Saturnalia ontleent aan de neerslag van de - fictieve! - tafelgesprekken die door de auteur en zijn vrienden werden gehouden bij gelegenheid van het gelijknamige Romeinse midwinterfeest ten huize van Vettius Praetextatus.
Het werk omvat zeven boeken:- boek I handelt over religieuze anekdoten te Rome, o.m. over de Sol Invictus, de allesoverstijgende en overheersende zonnegod, tot wie alle andere goden te herleiden zijn;
- boek II bevat allerlei gegevens over politieke toestanden;
- de boeken III tot en met VI zijn gewijd aan commentaar op Vergilius;
- boek VII vermeldt een aantal discussies over allerlei problemen in verband met fysica en psychologie.
- Wij bezitten daarbij van Macrobius nog een neoplatoons gekleurd commentaar in twee boeken op het Somnium Scipionis, het sluitstuk van Cicero's zesde boek De Republicā. Deze commentaar behandelt de gegevens in het licht van Plotinus en Porphyrius, met de bedoeling de neoplatoonse leer over de onsterfelijkheid en de goddelijkheid van de ziel een nog steviger basis te geven en aldus het paganisme te zuiveren en te versterken. Het is overigens aan Macrobius' werk te danken dat dit mooie stukje Cicero voor ons bewaard is gebleven.
