Albert fish
 Deze pagina is buiten gebruik genomen 
Hier is mogelijk ook een meer gedetailleerde reden voor verwijderingsnominatie te vinden. Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende verwijderlijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet deze pagina dan niet van de verwijderlijst te halen! Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓) |
Deze pagina is genomineerd voor verwijdering
Deze pagina past in deze vorm niet binnen de Wikipedia-encyclopedie. De pagina is daarom aangedragen op de verwijderlijst.
De reden die hiervoor is opgegeven luidt: NE.
Na plaatsing op de verwijderlijst blijft dit artikel twee weken staan, zodat eventuele bezwaren ingebracht kunnen worden. Als je het artikel zodanig kunt verbeteren dat daarmee de redenen voor verwijdering komen te vervallen, aarzel dan vooral niet en verbeter het! Vergeet niet om dit op de genoemde lijst te vermelden.
Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓)
Albert Fish
Hij is ter dood veroordeeld voor 15 moorden, zelf beweert Albert Fish dat hij zeker 100 kinderen heeft verminkt en vermoord. Op 16 januari 1936 is Fish geëlektrocuteerd in de Sing Sing gevangenis in Amerika. Hij heeft 26 jaar lang ongestoord kunnen moorden. Albert Fish is waarschijnlijk de meest zieke geest van de vorige eeuw.
"Op zondag 3 juni 1928 belde ik bij jullie aan. Ik had een pot kaas en aardbeien meegenomen. We hebben samen geluncht. Grace zat bij mij op schoot en kuste me. Toen bedacht ik dat ik haar op ging eten. Ik zei dat ik haar mee zou nemen naar een feestje. Jullie zeiden ja. Ik nam haar mee naar een leegstaand huis in Westchester, dat ik van te voren al had uitgezocht. Toen we daar aankwamen, zei ik tegen haar dat ze buiten moest wachten. Ze ging bloemen plukken. Ik ging naar boven en trok mijn kleren uit. Ik wist dat als ik dat niet zou doen, mijn kleren helemaal onder het bloed zouden komen te zitten. Toen ik klaar was, liep ik naar het raam en riep haar. Ik verstopte me in een kast, totdat ze boven was. Toen ze me naakt zag begon ze te huilen en probeerde naar beneden te rennen. Ik greep haar vast en ze zei dat ze het tegen haar moeder zou vertellen. Eerst kleedde ik haar uit. Oh, hoe ze toch trapte, beet en krabde. Ik wurgde haar en sneed 'r in kleine stukjes, zodat ik het vlees mee naar mijn kamer kon nemen. Koken en opeten. Hoe zacht en mals haar kontje toch was, nadat ik het in de oven had geroosterd. Ik heb er 9 dagen over gedaan om haar helemaal op te eten. Ik heb haar niet geneukt, hoewel ik het wel had kunnen doen als ik dat had gewild. Ze is als maagd gestorven."
Dit is de brief die Delia en Albert Budd ontvingen, 6 jaar na de verdwijning van hun 10-jarige dochter Grace. Dit is ook de brief die het terreur van Albert Fish heeft beëindigd.
Op 19 mei 1870 D.C. is Albert Fish in Washington geboren. Toen in 1875 zijn vader stierf, werd Albert ondergebracht in een weeshuis. Zijn moeder kon niet meer voor hem zorgen. Hij stond bekend als probleem kind. Eenmaal volwassen, vertrekt Albert naar New York. Daar komt hij al gauw in aanraking met justitie. Hij is meerdere keren opgepakt voor kleine vergrijpen als diefstal en het sturen van obscene brieven naar vrouwen. Hij komt ook nog een paar keer in een psychiatrische inrichting terecht.
Toch trouwt Fish op zijn 26e en krijgt 6 kinderen, maar als zijn vrouw hem verlaat voor een ander begint hij zich steeds vreemder te gedragen. Hij krijgt last van grootheidswaanzin en denkt dat hij god is. Fish begint zichzelf ook te mishandelen. Hij steekt naalden onder zijn vingernagels en laat zich met stokken slaan door zijn kinderen. Bij zijn arrestatie komt de politie erachter dat Fish zo'n 29 naalden in zijn lichaam heeft zweven, in het gebied tussen zijn anus en balzak. Ook stopt hij met alcohol doordrenkte wattenbolletjes in zijn anus en steekt die in brand. Toch beweren zijn kinderen, dat hij hen nooit iets heeft aangedaan.
Wat Fish zichzelf aandoet, doet hij ook bij zijn slachtoffertjes. Hij neemt de kinderen mee naar een verlaten huis, bind ze vast en mishandelt ze een paar dagen. Hij slaat ze op hun billen, naar eigen zeggen om het vlees goed mals te maken. De billen eet Fish het liefst door ze eerst een paar uur in de oven te bakken, van de rest van het lichaam maakt hij stoofpot.
De jury heeft maar 1 uur nodig om tot een oordeel te komen. Als de rechter Fish veroordeelt tot de elektrische stoel, bedankt Fish hem. Hij vindt het de ultieme kick om geëlektrocuteerd te worden. Dat heeft hij nog niet op zichzelf uit geprobeerd.
