Vottar Jehóva

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Vottar Jehóva eru söfnuður sem telur sig kristinn, en sker sig frá öðrum slíkum (og eru þess vegna af mörgum ekki taldir kristnir í raun) til dæmis með því að þeir hafna þrenningarkenningunni (um Guð föðurinn, soninn og hinn heilaga anda sem eitt og þrennt í senn) og hafna þannig kenningunni um guðlegt eðli Jesú. Vottar Jehóva halda ekki jól, páska né afmælisdaga. Þeir trúa á þúsund ára ríkið, endurkomu Krists og dómsdag, þegar lifendur og dauðir verða dæmdir. Helstu rit Biblíunnar, sem þeir vísa í eru Daníelsbók og Opinberunarbókin. Þeir afneita veraldlegu valdi og neita þess vegna að ganga í her og taka þátt í kosningum. Þeir neita alfarið að þiggja blóðgjafir þegar um slys eða skurðaðgerðir er að ræða.

Upphaf trúarinnar er rakið til Pittsburgh í Pennsylvaníu í Bandaríkjunum árið 1872, þegar Charles Taze Russell stofnaði International Bible Students Association. Síðar (1931) var tekið upp nafnið Vottar Jehóva (Jehovah's Witnesses). Arftaki Russels, sem hét Joseph Franklin Rutherford, stóð fyrir nafnbreytingunni. Jehóva er annar ritháttur á hebreska orðinu YHWH sem er persónulegt nafn Guðs.

Vottar Jehóva, eða Vottarnir, eins og þeir eru kallaðir í daglegu tali, eru bókstafstrúaðir og túlka Biblíuna strangt. Þeir hafna hins vegar flestum þýðingum á Biblíunni sem rangtúlkunum og hafa eigin útgáfur sem er frábrugðnar í allnokkrum miklvægum atriðum. Þeir lifa mjög eftir boði Krists um að fara og gera allar þjóðir að lærisveinum. Þess vegna ganga þeir hús úr húsi með Biblíuna og vilja flytja fólki fagnaðarboðskap sinn, en misjafnt er hvernig þeim er tekið. Vottarnir skíra til trúar sinnar með niðurdýfingu á svipaðan hátt og Hvítasunnumenn gera.