Utilisateur:XPHCTOC/Bac à sable
Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Vous avez de 
Sa Sainteté Bartholomée Ier (en grec : Βαρθολομαίος Α, est l'actuel primat de l'Église orthodoxe de Constantinople depuis le 2 novembre 1991. Il porte le titre d'Archevêque de Constantinople, nouvelle Rome et Patriarche œcuménique.
Il est de nationalité turque mais appartient à la petite minorité grecque de Turquie.
En dehors de sa mission religieuse, le Patriarche est aussi connu pour son soutien à la cause de la défense de l'environnement, engagement qui lui vaut le surnom de Patriarche vert. Il a recu le prix Sophie en 2002.
Sommaire |
[modifier] Biographie
[modifier] Origines et études
Le Patriarche Bartholomée Ier est né le 29 février 1940 dans le village de Aghii Theodori (Άγιοι Θεόδωροι) sur l'île de Gokceada, plus connu sous le nom grec d'Imbros. Son nom originel était Dimitrios Archontonis (Δημήτριος Αρχοντώνης) et ses parents se prénommaient Christos et Méropée. Il a étudié à l'école d'Imbros et au Lycée Zografos à Istanbul. Immédiatement après il s'est inscrit à l'Ecole Théologique de Chalki (Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης), où il a terminé ses études avec brio en 1961. En août de la même année il a été nommé diacre de l'église métropolitaine d'Imbros par son père spirituel (à l'époque métropolite d'Imbros) Meliton Chatzis. C'est à cette époque que lui fut donné le nom d'Apostolos Bartholomée.
De 1961 à 1963 il a servi sous le drapeau turc comme officier..
De 1963 à 1968, il a suivi grâce à une bourse du Patriarcat œucuménique des études de 2ème cycle à l'Institut d'études orientales à Rome, à l'institut œucuménique Bossey en Suisse et à l'Université de Munich. Il a passé son doctorat en droit canonique à l'université grégorienne de Rome avec pour thèse «La codification des lois canoniques et des ordonances canoniques dans l'Eglise Orthodoxe» («Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τῶν κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ»)
[modifier] Diaconat ecclésiastique
Quand il est revenu à Istanbul en 1968, il a été nommé aide-doyen de l'Ecole Théologique de Chalki et en octobre 1969 il fut ordonné présbytère par son père spirituel. Six mois plus tard le Patriarche Athénagoras (Πατριάρχης Αθηναγόρας) le nomma archimandrite de l'église du patriarcat de l'Apôtre André.
Lorsque Dimitrios Papadopoulos fut nommé Patriarche Oeucuménique en 1972, il nomma le jeune archimandrite Bartholomée, secrétaire du patriarcat. Le jour de Noël de 1973 il fut ordonné Métropolite de Philadelphie. Il resta secrétaire du Patriarcat jusque
Παρέμεινε προϊστάμενος του πατριαρχικού γραφείου μέχρι την εκδημία του πνευματικού του πατέρα, τότε Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα Χατζή, οπότε εξελέγη παμψηφεί διάδοχός του, Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος, τον Ιανουάριο του 1990.
Le 22 octobre 1991, il fut élu par le Saint Synode 270ème Archevèque de Constantinople (Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως), Nouvelle Rome (Νέας Ρώμης) et Patriarche œucuménique (Οικουμενικός Πατριάρχης).
[modifier] Συμμετοχές - διακρίσεις
Από το Μάρτιο του 1974 διετέλεσε μέλος της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, αλλά και πολλών Συνοδικών Επιτροπών. Από το 1975 συμμετείχε στις εργασίες του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Αντιπροσώπευσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε πολλά διορθόδοξα και διαχριστιανικά συνέδρια, σε επίσημες αποστολές προς την Τουρκική Κυβέρνηση, προς Εκκλησίες Ορθόδοξες και μη, προς επαρχίες του Πατριαρχείου και προς το Άγιο Όρος. Το 1990 ήταν Πρόεδρος της Διορθοδόξου Προπαρασκευαστικής Επιτροπής της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, στη Γενεύη, η οποία ασχολήθηκε με το θέμα της Ορθόδοξης Διασποράς.
Είναι ιδρυτικό μέλος της «Εταιρίας του Δικαίου των Ανατολικών Εκκλησιών», της οποίας διετέλεσε και αντιπρόεδρος για αρκετά χρόνια. Είναι επί δεκαπέντε χρόνια μέλος και επί οκτώ χρόνια αντιπρόεδρος της Επιτροπής "Πίστη και Τάξη" του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών. Είναι Εταίρος της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης και επίτιμο μέλος του Ιδρύματος Pro Oriente της Βιέννης.
Le Patriarche Bartholomée possède à titre honnoraire les doctorats:
- de l'école théologique de l'Université d'Athènes
- de l'Académie théologique de Moscou
- de l'Ecole philosophique de l'Université de Crète
- de la City University de Londres
- du département environnement de l'Université de l'Egée à Lesbos
- de l'Université catholique de Leuven en Belgique
- de l'Institut théologique orthodoxe Saint-Serge à Paris
- de l'Ecole de droit canonique de l'Université d'Aix-en-Provence
- de l'Université d'Edimbourg
- de l'Ecole théologique de La Vraie Croix à Boston USA
- de l'Institut théologique Saint-Vladimir à New-York
- de l'Ecole théologique Iasio en Roumanie
- de cinq départements de l'Université de Thessalonique
- de l'Université de Yale USA
- de l'Université Georgetown USA
- de l'Université Tufts USA
- de l'Université Southern Methodist ΗΠΑ
- de l'Université Démocrite de thrace ||Grèce]]
- du département Histoire-Archéologie de l'école philsophique de l'Université de Ioannina Grèce
Il parle 8 langues grec moderne, anglais, turc, italien, latin, grec ancien, français et allemand.
[modifier] Son patriarcat
[modifier] Problème du Patriarcat
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος πολλές φορές μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομογένεια των Ρωμιών της Πόλης γενικά, αλλά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ειδικά. Την επίλυση των προβλημάτων αυτών επιζητεί με κατά καιρούς δηλώσεις του στον Τύπο, συναντήσεις με την Τουρκική πολιτειακή ηγεσία, αλλά και μέσω της διπλωματικής οδού. Σημαντικότερο αυτών θεωρείται το θέμα της άδειας επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, η οποία παραμένει κλειστή με απόφαση των Τουρκικών Αρχών από το 1971. Θεωρώντας ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας διευκολύνει την ανοχή προς τις μειονότητες, και ως εκ τούτου και την επίλυση των προβλημάτων της ομογένειας, είναι ένθερμος υποστηρικτής της υποψηφιότητας ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της (μετά τους σεισμούς του 1999) ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Τέλος, επιδιώκει, σε συνεργασία με τοπικούς παράγοντες της Τουρκίας, να επισκέπτεται συχνά διάφορες περιοχές της χώρας, πατρογονικές εστίες ελληνισμού (Καππαδοκία, Μύρα της Λυκίας, Πέργαμος κ.ά.), όπου και τελεί τη Θεία Λειτουργία στα ερείπια ναών, σε ένδειξη συναδέλφωσης, κατευνασμού και αλληλοκατανόησης.
[modifier] Union de l'Orthodoxie
Από την εκλογή του, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλησε να συσφίξει τις σχέσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Για το λόγο αυτό κάλεσε όλους τους Προκαθημένους στο Φανάρι, από όπου έστειλαν μήνυμα ενότητας στον κόσμο. Οι Συνάξεις αυτές επαναλήφθηκαν το 1995 στην Πάτμο, τον Ιανουάριο του 2000 στα Ιεροσόλυμα και το Δεκέμβριο του ίδιου έτους στην Κωνσταντινούπολη και στη Νίκαια.
Παρά ταύτα, δεν έχει ακόμη καταφέρει ακόμη να εξομαλύνει τις ψυχρές σχέσεις με τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Αλέξιο τον Β΄. Αυτές προέκυψαν καταρχήν από ζητήματα Ορθόδοξης διασποράς, αλλά κατόπιν και από το θέμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Εσθονίας, την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνώρισε ως αυτόνομη το 1996 (ενεργοποιώντας Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο του 1923), ενώ το Πατριαρχείο Μόσχας εξακολουθεί να την θεωρεί επαρχία του (συνεχίζοντας το τετελεσμένο που προέκυψε με την ενσωμάτωση της Εσθονίας στη Σοβιετική Ένωση).
[modifier] Dialogues
En tant que patriarche œucuméniqu il continue la tradition de ces prédécesseurs et poursuit le dialogue avec l'église catholique romaine et les autres dogmes. De la même façon il a débuté un dialogue transconfessionnel (avec pour principaux thèmes la paix et l'environnement) avec l'Islam et le judaisme.
[modifier] Environnement
Ayant conscience que la destruction de l'environnement constitue un grave danger, car elle menace l'homme et la Création de Dieu, le Patriarche Bartholomée a donné dans l' "agenda" du patriarcat une place importante au thème de la protection de l'environnement. Ce qui lui a valu le surnom de "Patriarche Vert". Ainsi, il a consacré le 1er septembre comme Journée de la protection de l'environnement (date de début de l'année ecclésiastique). Il organise régulièrement des symposia avec ce thème partout dans le monde.
Modèle:Διαδοχήfr:Bartholomée Ier de Constantinople
[modifier] Œcuménisme
Le 27 novembre 2004, le pape Jean-Paul II lui remet les reliques de deux évêques de Constantinople et pères de la liturgie byzantine, saint Jean Chrysostome et saint Grégoire de Nazianze.
[modifier] Voir aussi
[modifier] Articles connexes
- Église orthodoxe de Constantinople
- Patriarche œcuménique
- Liste des primats actuels des Églises orientales
[modifier] Liens externes
| Précédé par : Dimitri Ier |
Primats de l'Église orthodoxe de Constantinople | Suivi par : - |
 |
Portail des chrétiens d'Orient – Accédez aux articles de Wikipédia sur les chrétiens d'Orient |
Le Neo-Zélandais Arthur Dale Trendall [1909-1995] était un historien de l'art et un archéologue qui a consacré la majeure partie de sa vie à l'étude des cinq ateliers de céramographes de Grande Grèce: Apulie, Lucanie, Campanie, Paestum, Sicile. Son travail de classification des individualités artistiques lui a valu un certain nombre de récompenses internationales. Il a fait ses études à l'Université d'Otago de (1926-29) et à l'Université de Cambridge de (1931-33) (où il était étudiant de John Beazley). Trendall était professionnellement associé avec l'Université de Sydney et l'Université National Australienne.
[modifier] Publications
- Paestan Pottery. A Study of the Red-Figured Vases of Paestum (Londres 1936)
- Frühitaliotische Vasen. Bilder griechischer Vasen 12 (Leipzig 1938)
- Vasi antichi dipinti del Vaticano. Vasi italioti ed etruschi a figure rosse (Cité du Vatican 1953)
- Phlyax vases. 2. ed. (Londres 1967) (University of London. Institute of Classical Studies. Bulletin supplements, 19)
- The Red-figured Vases of Lucania, Campania and Sicily [2 volumes] (Oxford 1967) (University of London. Institute of Classical Studies. Bulletin supplements, 26)
- Avec T. B. L. Webster:
- Illustrations of Greek drama (Londres 1971)
- Early South Italian vase-painting, revisé en 1973 (Mainz 1974)
- Avec Alexander Cambitoglou:
- The Red-figured Vases of Apulia, Early and Middle Apulian, Oxford, 1978.
- The Red-figured Vases of Apulia, Late Apulian, Indexes, Oxford, 1982.
- Premier supplément au Red-figured Vases of Apulia, Londres, University of London. Institute of Classical Studies. Bulletin supplements, 42, 1983.
- Second supplément au The Red-figured Vases of Apulia, 1-3, Londres, University of London. Institute of Classical Studies. Bulletin supplements, 60, 1991-1992.
- Troisième supplément du The Red-figured Vases of Lucania, Campania and Sicily, (Londres 1983) (University of London. Institute of Classical Studies. Bulletin supplements, 41)
- Avec Ian McPhee:
- "Greek red-figured fish-plates" (Bâle 1987), in Antike Kunst, Beihefte, 14)
- Addenda to "Greek red-figured fish-plates", In Antike Kunst n°33 (1990), pp.31-51.
- The Red-figured Vases of Paestum, Rome, 1987.
- Red figure vases of South Italy and Sicily. A handbook, Londres, Thames and Hudson, 1989
Publications en rapport avec A.D. Trendall:
- Alexander Cambitoglou (Hrsg.): Studies in honour of Arthur Dale Trendall (Sydney 1979)
- Arthur Dale Trendall. Bibliography 1934 – 1987. In: Greek colonists and native populations. Proceedings of the First Australian Congress of Classical Archaeology, Sydney 9 - 14 July 1985 (Canberra 1990) 649-655.
- The Times (London), 4. Dezember 1995
- John Richard Green, Ian McPhee: "Kein Wort von ihnen, schau und geh vorüber". Zum Tod von Arthur Dale Trendall. In: Antike Welt 27 (1996) 67-68.
- Henri Metzger: Arthur Dale Trendall, 1909 - 1995. In: Revue archéologique 1996, 411-413.
- L. Cozza Luzi: Arthur Dale Trendall, 1909 – 1995. In: Atti della Pontificia academia romana di Archeologia. Rendiconti 70 (1997-98) 321-322.
