لومینسانس
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
لومینسانس، تابش فوتون‌های ماورای بنفش، مرئی یا مادون قرمز از یک نمونهٔ تحریک‌شده توسط الکترون‌ها است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] ریشهٔ لغوی
اصطلاح لومینسانس از واژهٔ لاتینی «لومن» به معنای «نور» گرفته شده‌است.
[ویرایش] تاریخچه
لومینسانس اولین بار در سال ۱۸۸۸ توسط فیزیکدانی به نام Eilhardt Widemann برای توصیف تمام پدیده‌های نور که صرفاً به علت افزایش دما به وجود نیامده‌اند، معرفی شد.
[ویرایش] انواع
گونه‌های مختلف لومینسانس بر اساس حالت تحریک به شکل زیر طبقه‌بندی می‌شوند:
| نوع | نحوه‌ی تحریک |
|---|---|
| فتولومینسانس (فلورسانس - فسفرسانس - فلورسانس تاخیری) | جذب نور (فوتون‌ها) |
| رادیولومینسانس | تابش‌های یونیزه کننده (اشعه ایکس - اشعه آلفا - اشعه بتا - اشعه گاما) |
| کاتدلومینسانس | اشعه کاتدی (پرتو الکترونی) |
| الکترولومینسانس | میدان الکتریکی |
| ترمولومینسانس | گرم کردن پس از ذخیره‌ی انرژی اولیه |
| کمولومینسانس | فرآیندهای شیمیایی (مثلا اکسیداسیون) |
| بایولومینسانس | فرآیندهای بیوشمیایی |
| تریبولومینسانس | نیروهای اصطکاکی و الکترواستاتیکی |
| سونولومینسانس | امواج مادون صوت |
[ویرایش] منابع
- Valeur,B.,Molecular Fluoresence: Principles and Applications, Willey-VCH, 2002.
