جمهوری خلق چین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جمهوری خلق چین، که معمولاً و به طور خلاصه چین خوانده می‌شود، کشوری است در شرق آسیا. پایتخت آن پکن (یا بیجینگ) است. این کشور پرجمعیت‌ترین کشور جهان است.نام چین از نام خاندانی به همین نام گرفته شده‌است که هم‌زمان با اشکانیان بر چین فرمان می‌راندند.این نام از راه زبان پارسی به دیگر زبانها راه یافت.

[ویرایش] تاریخ

چین تاریخ کهنی دارد.گاهی به گونه یکپارچه و گاهی به مانند چند کشور جدا از هم بوده‌است.همواره همسایگان به این سرزمین می‌تاخته‌اند و از آن دسته مغول بودند که در روزگار چنگیز خان بر چین چنگ انداختند.

سون‌ یات‌ سن‌‌ "پدر چین مدرن" سياست‌مدار و رهبرانقلابی چین در براندازى سلسله امپراتوری منچو در انقلاب سال ۱۹۱۱ بود. در اوایل‌ سال‌ ۱۹۱۱ نیروهای‌ انقلابی‌ به رهبری سون‌ یات‌ سن‌ بر امپراتوری منچو پیروز شدند.

رژیم چین پس از انقلاب مردمی از پادشاهی به جمهوری بازساخته شد. وقتى جمهورى چین در سال‌ ۱۹۱۲ تأسیس‌ شد سون‌ یات‌ سن‌‌ اولین رئیس ‌جمهور چین در سال‌ ۱۹۱۲ بود. او بعداً هم حزب ملى چین کومین تانگ را تأسیس‌ كرد و تا سال‌ ۱۹۲۱ رهبر این حزب بود. سون‌ یات‌ سن‌ در سال‌ ۱۹۲۱ در گذشت.

حزب کمونیست چین در سال ۱۹۲۱ میلادی تأسیس شد. از سال ۱۹۲۱ مبارزات سخت مردم چین را رهبری می‌کرد و در نتیجه جمهوری خلق چین را در سال ۱۹۴۹ تأسیس نمود. آنگاه ژاپنیها بر این سرزمین تاختند. با پایان جنگ جهانی دوم تازش ژاپنیها ایستانده شد ولی جنگ داخلی میان هواداران ژنرال چیانگ کای شک و مائو تسه تونگ بالا گرفت که سرانجام به پیروزی هواداران حزب کمونیست چین انجامید و از آن پس چین به گونهٔ کمونیستی تا به امروز گردانده می‌شود و هواداران چیان کایچک نیز که ملی‌ها بودند به جزیره تایوان گریختند و تا به امروز به ایستادگی دربرابر فشار جمهوری خلق چین ادامه داده‌اند.

از سال ۱۹۵۶، حزب کمونیست چین به دلیل فقدان تجربه کافی در جریان رهبری اقتصادی و نوسازی چین اشتباهاتی مرتکب شد. به تبع آن مبارزه قدرت (انقلاب فرهنگی چین) در سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۶ در حزب کمونیست چین شروع شد. که اشتباهی استراتژیک محسوب می‌شود. چهره‌های میانه رو حزب اخراج شدند. پس از پایان انقلاب فرهنگی چین در اکتبر سال ۱۹۷۶، چین به دوره نوین توسعه تاریخی وارد شد.

از آغاز سال ۱۹۷۹ " حزب کمونیست چین سیاستهای اصلاحات و درهای باز را که تنگ شیائوپنگ مطرح کرد به اجرا گذارد. پس از اجرای سیاستهای اصلاحات و درهای باز به این طرف، توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی چین به دستآورده‌های چشمگیری نائل آمده‌است. چهره کشور دستخوش تغییرات تکان دهنده شد. این دوران از لحاظ وضعیت بهرین زمان پس از تأسیس جمهوری خلق و بهترین دوره برای مردم به لحاظ تامین منافع آنان به شمار می‌رود.

[ویرایش] سیاست

جمهوری خلق چین یک کشور سوسیالیستی است. نظام سوسیالیسم نظام اصلی جمهوری خلق چین است.

سازمان همکاری شانگهای

[ویرایش] قانون اساسی

پس از تأسیس جمهوری خلق چین در اول اکتبر سال ۱۹۴۹، چهار قانون اساسی در سالهای ۱۹۵۴، ۱۹۷۵، ۱۹۷۸ و ۱۹۸۲ جداگانه در جمهوری خلق چین تنظیم و صادر شد.

چهارمین قانون اساسی جمهوری خلق چین یعنی قانون اساسی فعلی در چهارم دسامبر سال ۱۹۸۲ در مجلس ملی نمایندگان خلق چین به تصویب رسیده و صادر شد. این قانون ضمن ادامه وتوسعه اصول اساسی قانون اساسی سال ۱۹۵۴، با توجه به جمع بندی تجربیات توسعه سوسیالیستی چین و جلب تجربیات بین المللی در این زمینه، یک قانون اصلی دارای ویژگیهای چین و منطبق با نیازساختار مدرنیزاسیون سوسیالیستی چین محسوب می‌شود. در این قانون به طور مشخص نظامهای سیاسی و اقتصادی جمهوری خلق چین، حقوق و وظایف اتباع تأسیس ارگانهای دولتی و چهارچوب ماموریت و وظایف اصلی کشور در آینده قید شده‌است. ویژگی‌های اساسی این قانون قید نظام و وظایف اصلی چین، تشخیص چهاراصل اساسی و رهنمود اساسی اصلاحات ودرهای باز است. در این قانون قید شده‌است که مردم تمام ملتهای و سازمان‌های سراسر کشور باید طبق قانون اساسی فعالت کرده وهیچ سازمان یا شخصی حق تخطی و نقض قانون اساسی و قوانین دیگر را ندارد.

این قانون به پنج بخش مقدمه، برنامه اساسی، حقوق و وظایف اساسی اتباع، ارگان‌های دولتی، پرچم ملی، نشانه ملی و پایتخت تقسیم شده و شامل ۴ فصل و ۱۳۸ ماده‌است. چین پس ازصدور این قانون چهار بار در آن تجدید نظر کرده‌است.

[ویرایش] نظام مجلس ملی نمایندگان خلق

نظام مجلس ملی نمایندگان خلق نظام اصلی سیاسی چین بوده و شکل سازمانی قدرت سیاسی دیکتاتوری دموکراتیک چین و نظام دولتی چین به شمار می‌رود. مجلس ملی نمایندگان خلق چین متفاوت با پارلمان نظام تفکیک و توازن سه قو است. مجلس ملی نمایندگان خلق چین براساس قانون اساسی به عنوان عالی‌ترین مرجع قدرت کشور تعیین شده‌است. هر تبعه چینی از ۱۸ سالگی حق انتخاب و منتخب شدن به عنوان نماینده مجلس ملی را دارد. در چین، در مجالس سطوح مختلف مردم درمیان نمایندگان، نمایندگان مجلس در سطوح شهرستانها و روستاها با انتخابات مستقیم برگیزده می‌شوند و نمایندگان سطوح بالاتر از طریق انتخابات غیر مستقم انتخاب می‌گردد. مجلس ملی نمایندگان خلق سراسری مرکب از نمایندگان منتخب استان‌ها، مناطق خودمختار، شهرهای تابع مرکز و ارتش است. دوره ماموریت مجلس ملی سطوح مختلف ۵ سال است و سالانه یک اجلاس عمومی برگزار می‌شود.

در اجلاس سالانه مجلس ملی نمایندگاه خلق چین، نمایندگان ضمن استماع گزارش کار دولتی و گزارشهای مهم دیگر، به بررسی و رسیدگی آنها پرداخته و قطعنامه‌های مربوط را به تصویب می‌رسانند. در زمانی که کنفرانس تشکیل جلسه نمی‌دهد کمیسیون دائمی مجلس ملی نمایندگان خلق، ارگان دائمی مجلس ملی نمایندگان سطوح مختلف اختیارات محوله از سوی مجلس ملی را اجرا می‌کند. برای نمونه قدرت کمیسیون دائمی مجلس ملی عبارت است از تشریح قانون اساسی، نظارت بر اجرای قانون اساسی، تنظیم و اصلاح قوانین به غیر از قوانین تنظیم شده توسط اجلاس عمومی مجلس ملی و مسئولیت پذیری در برابر مجلس ملی و تسلیم گزارش کار به مجلس ملی و غیره. قدرت اساسی مجلس ملی شامل حق قانونگذاری، حق نظارت، حق تصمیم گیری در باره امور بزرگ و نصب و غزل پرسنل است. در چین تنظیم برنامه‌های توسعه اقتصاد ملی و اجتماعی راهبرد مهمی برای مساعدت به پیشرفت اجتماعی چین محسوب می‌شود. ولی این برنامه‌ها تنها در صورت تصویب در مجلس ملی نمایندگان خلق سراسری اعتبار حقوقی می‌گیرد. در قانون چین قید شده‌است که رهبران عمده چین از جمله رییس جمهورو رییس کمیته دائمی مجلس ملی باید به مجلس ملی نمایندگان خلق معرفی و از طریق انتخاب برگزیده شوند. نخست وزیر شورای دولتی و وزیران وزارتهای مخلتف نیز باید به مجلس ملی نمایندگان خلق معرفی و سپس منصوب شوند. مجلس ملی نمایندگاه خلق سراسری نیز می‌تواند از طریق تشریفات طرح پیشنهادی عزل رهبران منتخب وتعیین شده از جمله رییس کمیته دائمی مجلس ملی نمایندگان سراسری، رییس جمهور و نخست وزیر را عنوان کرد.

[ویرایش] نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی

نظام همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی به رهبری حزب کمونیست چین نظام سیاسی اصلی چین محسوب می‌شود. چین کشوری دارای چند حزبی است. بغیر از حزب کمونیست یعنی ۸ حزب دموکراتیک در این کشور وجود دارد که قبل از ایجاد جمهوری خلق چین به وجود آمده و در زمینه سیاسی طرفدار رهبری حزب کمونیست است و این انتخاب تاریخی را آنان در جریان همکاری طولانی و مبارزات مشترک به اتفاق حزب کمونیست چین انجام کرده‌اند. حزب کمونیست چین و دیگر احزاب دموکراتیک باید طبق قانون اساسی فعالیت کنند. احزاب دموکراتیک از لحاظ سازماندهی مستقل بوده واز آزادی سیاسی، استقلال تشکیلاتی برابری حقوقی در چهارچوب مقررات در قانون اساسی بهرمند هستند. رهنمود اساسی همکاری حزب کمونیست چین با احزاب دموکراتیک دیگر " همزیستی دراز مدت، نظارت متقابل، نشان صداقت و شفافیت متقابل و مشارکت در افتخارات و مشکلات یکدیگر است.

احزاب و گروههای دموکراتیک چین ا حزاب اپوزاسیون ویا حزب مخالف نیست، بلکه احزابی هستند که در امور سیاسی و دولتی مشارکت دارد. مضامین اساسی مشارکت احزاب و گروه‌های دموکراتیک درامور سیاسی و دولتی عبارت است از مشارکت در مشورتهای مرتبط با راهنمودهای مهم کشور و نامزدهای رهبری کشور، شرکت در مدیریت امور کشور و اجرای رهنمودهای ،سیاستها، قوانین و مقرارت کشور .

حزب کمونیست چین پیش از اتخاذ تدابیر بزرگ و تصمیم گیری در باره امور مهم و بزرگ مربوط به امور ملی و زندگی مردم ضمن مشورت گسترده با اجزاب دموکراتیک و شخصیتهای بی طرف نظریات وپیشنهادهای آنان را استماع می‌کند و بعد تصمیم می‌گیرد. احزاب دموکراتیک و شخصیت‌های غیر حزبی درمجلس ملی نمایندگان خلق و کمیته دائمی این مجلس، کمیسیون ویژه دائمی مجلس و در مجالس محلس نمایندگانی درصد تناسب دارند تا به این شگل بتوانند بهتر در رایزنی‌های سیاسی مشارکت کرده و نقش نظارتی خود را به خوبی ایفا کنند. این احزاب در کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین نیز ایفای نقش می‌کنند و اعضای خود را برای کادر رهبری و ارگانهای دادگستری سطوح مختلف نامزد می‌کنند.

اشکال عمده همکاری چند حزبی و مشورت سیاسی به شرح زیر است: اول کنفرانس مشورت سیاسی خلق، کنفرانس مشورت سیاسی خلق محل مهم مشارکت احزاب دموکراتیک، گروه‌های مردمی و نمایندگان محافل مختلف در امور سیاسی و دولتی و مشورت و بررسی آن محسوب می‌شود. دوم نشست‌های کمیته مرکزی حزب کمونیست و کمیته حزبی مناطق مختلف. در این نشست‌ها ضمن اطلاع رسانی درباره مهم‌ترین مسائل درباره رهنمودها و سیاستهای مهم، نامزدهای رهبری دولت کشور و دولتهای محلی، نمایندگان مجلس ملی و اعضای کنفرانس مشورت سیاسی خلق با احزاب دموکراتیک مشورت می‌شود تا نظرات و پیشنهادهای آنان را استماع گردد. سوم مشارکت نمایندگان احزاب دموکراتیک به عنوان نمایندگان مردم در مجالس سطوح مختلف نمایندگان خلق در امور سیاسی و دولتی و ایفای نقش نظارتی. چهارم اینکه اعضای احزاب دموکراتیک به پستهای رهبری شورای دولتی و وزارتها و دولتهای بالاتر از شهرستانها و ادارات مربوطه معرفی می‌شوند. پنجم اینکه اعضای احزاب دموکراتیک واجد شرایط به عنوان رهبران ادارات دادستانی و دادرسی معرفی می‌گردد.

[ویرایش] اقتصاد

بانک جهانی‌، وضعیت اقتصادی چین را مطلوب و محیط اقتصاد کلان این کشور را با ثبات توصیف کرده‌است. دولت چین در گزارشی اعلام کرده که حجم اقتصاد چین در سال ۲۰۰۴ معادل ۱۶٫۸ در صد بیش از رقمی بوده‌است که در بدو امر محاسبه شده بود. حجم اقتصاد چین معادل ۲۸۳ میلیارد دلار بیشتر از مقداری است که آمار قبلی نشان داده بود.

حجم اقتصاد چین از ایتالیا بیشتر بوده و بلافاصله پس از بریتانیا و فرانسه یعنی درمقام ششم در جهان قرار می‌گیرد. چنانچه رشد کنونی اقتصادی چین همچنان ادامه یابد، چین تا پایان سال ممکن است عنوان چهارمین اقتصاد بزرگ جهان را کسب کند و در این صورت، باید خود را برای مقابله با پی آمدهای سیاسی و اقتصادی این موضوع آماده کند.

چین از نظر اقتصادی، همچنین در حال رسیدن به ژاپن یعنی بزرگ‌ترین اقتصاد آسیاست. این امر موجب نگرانی‌های عمده سیاسی خواهد شد زیرا این کشور بصورت نیروی بمراتب قوی تری در منطقه درخواهد آمد. بانک جهانی آمار جدید را یک پیشرفت عمده توصیف کرده‌است.

با وجود افزایش میزان تولید ناخالص داخلی، نرخ سرانه تولید اقتصادی هنوز بسیار پایین است و برای اینکه چین به سطح کشورهای توسعه یافته برسد هنوز راه زیادی را باید طی کند.

[ویرایش] تاریخ مناسبات بین چین و هند

در قاره آسیا یک بازی ۴ نفره بین چین،هند، ژاپن و ایالات متحده در جریان است. هند چند ماه قبل با رهبران چین برای رفع اختلافات مرزی وارد مذاکره شده بود. چین قصد دارد اتحاد ژاپن و آمریکا را دور زند و با دنبال کردن سیاست «دیپلماسی نامتقارن» جایگاه نوینی در عرصه جهانی برای خود به دست آورد. پرفسور یانگ بایون، کارشناس مرکز تحقیقات آسیا و اقیانوس آرام در دانشگاه بیدا در پکن می‌گوید: «ما با هند نقاط مشترک بسیاری داریم، از جمله تمدنی درخشان، دوران تحقیر استعماری و جمعیت بالا» او با ارائه این فهرست می‌خواهد نشان دهد که بین این دو غول آسیایی تجانس بیش از تفاوت است.

بازگشایی گذرگاههای مرزی پس از تقریبا ۵۰ سال در سال ۲۰۰۶ نشانگر قدمی بزرگ به جلو در روابط بین چین و هند است. گذرگاه مرزی «ناتو لاً که در ارتفاع ۴۰۰۰ متری از سطح دریا واقع شده‌است، زمانی یکی از راههای ارتباطی معروف »جاده ابریشم« بوده‌است. مراسم افتتاح این گذرگاه در مرز بین دو کشور در ایالت شمالی »سیکم« هند و منطقه »تبت چین« برگزار شد. بازگشایی گذرگاه مرزی »ناتو لاً بین چین و هند چند روز پس از شروع رسمی فعالیت خط راه آهن شرق چین به تبت، صورت می‌گیرد.

[ویرایش] دو کشور با بالاترین جمعیت در سطح جهان

۱،۲ میلیارد در هند و ۱،۳ میلیارد در چین سعی دارند رشته‌های مشترک تاریخی خود را به هم باز پیوند دهند. در قرن هیجدهم این دو کشور به تنهایی نزدیک به نیمی از تولید جهانی را به خود اختصاص می‌دادند (۳۳٪ چین و ۱۶٪ هند)، پیوند آنها بسیار ریشه دار است. مناسبات چین و هند با تجارت آغاز شد و نه با بودایئسم، بیش از دو هزار سال پیش عادتهای مصرفی هندی‌ها ـ به ویژه ثروتمندان هندـ از نو آوریهای چین تأثیر پذیرفت». فرهنگ چین نیز، به ویژه در قرن ۶ و ۷ میلادی از ریاضیات و ستاره‌شناسی هند تأثیر پذیرفت، لذا تأثیرات متقابل بوده‌است.

هر دو کشور از قرن نوزدهم دچار افول صنعتی شدند و در قرن بیستم رقابت بین آنها به اختلافات شدید (بر سر مسئله تبت) انجامید و حتی جنگهای مرزی در گرفت، در سال ۱۹۶۲ رقابت بر سر قدرت اتمی آغاز شد. در سال ۱۹۶۴ چین و ده سال بعد هندوستان به آن دست یافتند. از بعد از جنگ سرد، دو کشور گفتگوها را از سر گرفتند و روابط تجاری خود را گسترش دادند. به خصوص به این دلیل که چین سعی دارد تاخیر فنی خود را در زمینه‌هایی که هند دارای قابلیت است، جبران کند: کامپیوتر (نرم افزار) و خدمات (مرکز تلفنی، حسابداری ...). چین حتی پیشنهاد حذف هرگونه سد گمرکی را ارائه داده‌است. مقامات و کارفرمایان هندی در این رابطه احتیاط می‌کنند، چرا که تولید نا خالص ملی هند به سختی به یک سوم تولید نا خالص چین می‌رسد و چین هم اکنون بعد از ایالات متحده رده دومین صادر کننده جهانی به این کشور را بدست آورده‌است. روابط بین این دو غول عمیقا متحول شده‌است. نه تنها مذاکراتی در رابطه با مسائل مرزی آغاز گشته، بلکه قراردادهایی عمومی برای «همکاری استراتژیک» نیز ۲۰۰۵ به امضا رسیده‌است. چند ماه قبل از این تاریخ، نوامبر ۲۰۰۴، بیش از ۱۵۰۰ نفر از نیروی دریایی دو کشور مانور امنیتی مشترکی در چارچوب امنیت منطقه انجام دادند. امری که تا ۳ سال قبل غیر قابل تصور بود. روابط صلح آمیز مستقر می‌شود بدون آنکه رقابت، چه در عرصه تجاری و چه در زمینه دیپلماتیک کاهش یابد. دهلی نو با تردستی از روابط هر روز تنگاتنگ ترش با واشنگتن استفاده می‌کند، ژوئیه ۲۰۰۵، آمریکا حتی پیشنهاد کرد مجازاتهایی را که در سال ۱۹۹۸ علیه هند به تصویب رسانده بود ملغی کند و در زمینه استفاده از انرزی اتمی غیر نظامی با این کشور همکاری نماید. دوستی جدید «هند و آمریکا» موجب نگرانی چین است .

[ویرایش] رشد اقتصادی چین

مقامات صندوق بین المللی پول IMF، با اشاره به رشد مناسب دو کشور هند و چین پیش بینیهای خود را در مورد رشد اقتصادی آسیا افزایش دادند. در گزارشIMF عنوان شد: رشد اقتصادی مناسب دو کشور هند و چین باعث تعدیل تأثیرات گرانی نفت در منطقه آسیا شده‌است.

در گزارش این سازمان، رشد اقتصادی منطقه آسیا به استثنای ژاپن حدوداً ۷‎/۳ درصد عنوان شد، این در حالی است که پیش از این در ماه آوریل ۲۰۰۵ رشد ۷ درصدی پیش بینی شده بود. در این گزارش رشد اقتصادی دو کشور چین و هند در سال جاری به ترتیب ۹ و ۷‎/۱ درصد عنوان شد که پیش از این میزان رشد اقتصادی این دو کشور در سال جاری ۸‎/۵ و ۶‎/۷ درصد پیش بینی شده بود.

در پایان مقامات صندوق بین المللی پول، رشد اقتصادی آسیا را در سال آینده ۶‎/۹ درصد و رشد اقتصادی دو کشور چین و هند را به ترتیب ۸‎/۲ و ۶‎/۳ درصد اعلام کردند.

در گزارش این سازمان گرانی نفت به عنوان اصلی‌ترین تهدید بر رشد اقتصادی جهان در سال جاری و آینده عنوان شد. در حال حاضر، قیمت نفت در بازارهای جهانی حدوداً ۵۰ درصد بیشتر از قیمتهای سال ۲۰۰۴ است. اقدامات اخیر اوپک در افزایش تولیدات باعث تعدیل قیمت نفت و تثبیت بازار این محصول در سطح جهان می‌شود.

[ویرایش] تقسیمات کشوری

[ویرایش] استان‌های چین

هنان
آن‌هوئی
فوجی‌آن
گانسو
گوانگ‌دونگ
گوئیژو
هاینان
هه‌بی
هه‌ایلونگ‌جیانگ
هوبی
هون‌آن
جیانگ‌سو
جیانگ‌کسی
جی‌لین
لیائونینگ
کینگ‌های
شاآنکسی
شاندونگ
شانکسی
سیچوآن
یون‌نان
ژجیانگ

[ویرایش] جغرافیا

موقعیت:آسیای شرقی. هم مرز با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد، و دریای شرقی چین، بین کره شمالی و ویتنام.

قاره جغرافیایی: آسیا

مختصات جغرافیایی: ۰۰ ۳۵ شمالی، ۰۰ ۱۰۵ شرقی

مساحت:

کل: ۹،۵۹۶،۹۶۰ sq km

خشکی: ۹،۳۲۶،۴۱۰ sq km

آب: ۲۷۰،۵۵۰ sq km

مرزهای زمینی:

مرز با کشورها:افغانستان ۷۶ km، بوتان ۴۷۰km، بورما ۲۱۸۵ km، هند ۳۳۸۰ km، قزاقستان ۱،۵۳۳ km، کره شمالی ۱،۴۱۶ km، قرقیزستان ۸۵۸ km، لاعوس ۴۲۳Km، مغولستان ۴،۶۷۷ km، نپال ۱،۲۳۶ km، پاکستان ۵۲۳ km، روسیه (شمال شرقی) km ۳،۶۰۵، روسیه (شمال غربی) ۴۰ km، تاجیکستان ۴۱۴ km، ویتنام ۱،۲۸۱ km.
مرز با نواحی:هنگ کنگ ۳۰ km، ماکاعو ۰٫۳۴ km.

خط ساحلی: ۱۴،۵۰۰ km

آب و هوا:به شدت گوناگون.از بارانی و مرطوب در جنوب تا سردسیر در شمال.

بلایای طبیعی:طوفان‌های گاه به گاه(در حدود ۵ تا در سال در امتداد سواحل جنوبی و شرقی. سیل‌های مخرب، سونامی، زلزله، جابه جاشدن (حرکت) زمین، خشک سالی.

[ویرایش] مردم

کشور چین بیش از یک میلیارد و دویست و هشتاد میلیون نفر جمعیت دارد.بیشینه مردم چین از نژاد زرد هستند و به زبان ماندارین(چینی) سخن می‌گویند.جز چینی‌ها تیره‌های دیگری نیز در این سرزمین پهناور می‌زیند چون مغولها،تبتیها و...شماری از تاجیکان نیز در بخش سین کیانگ چین می‌زیند.دینهایی که در این کشور رواج دارند اینهایند:کنفسیوس،بوداگرایی،تائوئیسم،اسلام و آیین ترسایی.

اقوام ساکن چین، بر پایه رده‌بندی دولتی چین

آچانگ - بایی - بلانگ - بونان - بویئی - دائی - دائور - دئانگ - درونگ - دونگ - دونگ‌ژیانگ - اونک - گائوشان - گلائو - هان - هانی - هژن - هوئی - جینگپو - جینو - قزاق - گین - قرقیز - کره‌ای - لاهو - لهوبا - لی - لیسو - منچو - مائونان - میائو - مونپا - مغول - مولائو - ناخی - نو - اوروقن - پومی - چیانگ - روس - سالار - شه - شوئی - تاجیک - تاتار - تبتی - تو - توجیا - اویغور - ازبک - وا - ژیبه - یائو - یی - یوگور - ژوانگ - قومیت‌های تعریف‌نشده

[ویرایش] زبان

زبان رسمی کشور چین زبان چینی ماندارین است ولی زبانهای دیگری نیز در این کشور مورد استفاده می‌باشند. از جمله زبانهای جر استفاده دیگر در این کشور، زبان چینی کانتونی است.