Λίθιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Χημικό στοιχείο Λίθιο (Li) είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 3 και ατομικό βάρος 6,94 . Έχει θερμοκρασία τήξης 180,54 C° και θερμοκρασία βρασμού 1347 C°. Χρησιμοποιείται πρώτιστα στα κράματα μεταφοράς θερμότητας και στις μπαταρίες, κι επίσης σε μερικούς σταθεροποιητές διάθεσης. Το λίθιο είναι ένα από τα μόλις τρία στοιχεία - και το μόνο μέταλλο - που δημιουργήθηκαν κατά τις πρώτες στιγμές της "Μεγάλης Έκρηξης" (τα άλλα δυο στοιχεία είναι το υδρογόνο και το ήλιο, τα οποία σύμφωνα με τους κοσμολόγους δημιουργήθηκαν σε πολύ μεγαλύτερη αφθονία απ' ό,τι το λίθιο και το βηρύλλιο).

Το λίθιο είναι ένα απαλό, ασημένιο μέταλλο, τόσο απαλό που μπορεί να κοπεί μ' ένα αιχμηρό μαχαίρι. Είναι το πιο ελαφρύ μέταλλο κι έχει πυκνότητα ίση μόλις με το μισό της πυκνότητας του νερού. Αν και ανήκει στην ομάδα Ι ή 1η στο Περιοδικό πίνακα, το λίθιο παρουσιάζει επίσης ιδιότητες των μετάλλων αλκαλικών γαιών της ομάδας 2. Όπως όλα τα αλκάλια, έχει ένα μόνο ηλεκτρόνιο σθένους, κι εύκολα χάνει αυτό το ηλεκτρόνιο για να γίνει θετικό ιόν. Έτσι, το λίθιο αντιδρά εύκολα με το νερό και δεν συναντάται ελεύθερα στη φύση. Παρόλα αυτά, είναι λιγότερο δραστικό από το νάτριο, που έχει ίδιες χημικές ιδιότητες.

Όταν το λίθιο τοποθετείται πάνω από μια φλόγα αποκτά ένα εντυπωσιακό πορφυρό χρώμα αλλά όταν καεί έντονα, η φλόγα γίνεται εκτυφλωτικά άσπρη. Το λίθιο αναφλέγεται και καίγεται όταν εκτίθεται στο νερό και σε υδρατμούς σ' οξυγόνο. Είναι το μόνο μέταλλο που αντιδρά με το άζωτο σε θερμοκρασία δωματίου. Το λίθιο έχει υψηλή ειδική θερμοχωρητικότητα, 3582 J/(kg·K), και μεγάλο θερμοκρασιακό εύρος στην υγρή του μορφή, γεγονός που το καθιστά χρήσιμη χημική ουσία.

Το λίθιο στην ανόθευτη του μορφή είναι πολύ εύφλεκτο και κάπως εκρηκτικό όταν εκτίθεται στον αέρα και κυρίως στο νερό. Οι φωτιές λιθίου δύσκολα αντιμετωπίζονται κι απαιτούν χημικές ουσίες ειδικά σχεδιασμένες για να τις σβήνουν. Το μέταλλο του λιθίου είναι επίσης διαβρωτικό κι απαιτεί ειδική μεταχείριση ώστε να αποφεύγεται η επαφή με το δέρμα. Το λίθιο θα πρέπει να αποθηκεύεται σε μια μη δραστική ένωση όπως για παράδειγμα σε νάφθα ή σε υδρογονάνθρακα. Οι ενώσεις λιθίου δεν διαδραματίζουν φυσικό βιολογικό ρόλο και θεωρούνται κάπως τοξικές. Όταν οι συγκεντρώσεις αίματος του Li+ χρησιμοποιούνται ως φάρμακο, θα πρέπει να ελέγχονται με προσοχή.