Kiseonik
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Kiseonik ili oksigen (O, latinski oxygenium) je nemetal z VIA. On je najrasprostranjeniji element na Zemlji - količina kiseonika u zemljinoj kori iznosi 45%. On takođe čini i 20,8% atmosfere zemlje.
Stabilni izotopi su mu 16O, 17O i18O
Sadržaj |
[izmijeni] Osobine kiseonika
Pod normalnim uslovima je u gasovitom ]]|agregatnom stanju]]. Neophodan za opstanak živih bića. Snažan oksidans. U tečno stanje prelazi na -183°C (1.013 bara) podržava gorenje, bez boje, ukusa i mirisa. Kiseonik u čistom obliku se javlja u vidu molekula O2 i ozona O3
[izmijeni] Primjena
- U procesima sagorjevanja radi postizanja viših temperatura.
- U metaloprerađivačkoj industriji i metalurgiji za sječenje i zavarivanje, za intenziviranje tehnoloških procesa.
- U industriji nemetala za postizanje viših temperatura.
- U hemijskoj industriji za proizvodnju sintenznih gasova, u pirolitičkim procesima ...
- U ostalim primjenama (medicina, biološke nauke, prehrambena industrija, naučnotehnička istraživanja).
[izmijeni] Postupak sa gasom
Upotreba kiseonika pod pritiskom i upotreba tečnog kiseonika podležu posebnim propisima i mjerama zaštite.
Nije dozvoljen kontakt kiseonika sa organskim materijalima. Za tečni kiseonik se preporučuje austenitni čelnici, aluminijum i legure, bakar i legure. Dozvoljena upotreba fluornih polimera (teflon). Za gasoviti kiseonik je pod određenim uslovima dozvoljena primjena ugljeničnih lako legiranih čelika i legura bakra i aluminijuma.
[izmijeni] Način dobijanja i distribucije
U industriji se dobija se rektifikacijom tečnog vazduha na temperaturi ispod -185°C
Najčešće se isporučuje u čeličnim sudovima - bocama, pod pritiskom od 150 bara. Boce su pojedinačne ili u baterijama - paletama sa zajedničkim ventilom za punjenje i pražnjenje, u baterijama sudova - boca trajno ugrađenim na transportno vozilo ili u tečnom agregatnom stanju specijalnim transportnim vozilima do rezervoara korisnika kiseonika.
 |
Odjeljak isključivo posvećen hemiji |
