Semnonen

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Technische Yschränkung:
Dr koräkt Titel wär: »Semnone«

D Semnone (lat. Semnones) sind e bedütende Schtamm vo de Suebe gsii, wo zwüschet de Elbe und de Oder im Gebiet vode Havel glebt hent. Si sind vode andere schwebische Stämm als de ältisti und vorneemsti Stamm bitrachtet worde.

[ändere] Gschicht

Zerschtmol isch de römischi Feldherr Drusus bis a d Elbe vorgstosse. Döt ischem aber e wahnsinnig grossi Frau entgegetrete und het gsait: "Woane willsch, unersättliche Drusus? S isch der nöd vergune, alles z gsee, wa do isch. Cher um! Denn bald chunt s End vo dinene Tröimm und dim Lebe!" De Drusus isch sofort umgchert, aber no halbwegs vom Ross abeghait und gschtorbe. Obwohl d Semnone i dem Bricht nöd gnennt werdet, nimt mer a, as die Frau e semnonischi Woorsegeri gsii si chönnt.

Zerstmol sind denn d Semnone für s Joor 5 vor Christus bezügt. Dozmol isch de römisch Feldherr Tiberius miteme grosse Römerheer bis a d Elbe vorgstoosse, aber usser aser emene semnonische Grais d Hand gee het, isch nöd vill passiert.

Im Joor 17 n.Chr. hend d Semnone em Bund vom Maroboduus aghört, sind denn aber abgfale und hend sich mit de Cherusker verbündet.

Nochde Varusschlacht hend sich d Römer entschide, ases sich nöd lohnt, Germanie zunterwerfe und so sind si denn au nur no ganz selte mit de Semnone i Berüerig cho.

Zletschtmol ghört me im Joor 178 n.Chr. vo de Semnone.

En römische Stai wo z Augsburg gfunde worden isch, zaigt, dass d Juthunge en Stamm gsii sind, wo vo de Semnone abstamet. Es werd au agnoo, dass d Alemanne zum grosse Tail vode Semnone abstamet.

[ändere] Religion

De römischi Schriftschteller Tacitus vrzellt, dass bide Semnone imene hailige Wald zu bestimmte Zite Abordnige vo allne schwebische Stämm sich versammle tönd. Döte bringets im Name vom Stammesverband e Menscheopfer dar. De hailigi Hain dar me aber nu gfesslet betrete. Wemmer umghait, so muesmer sich ufem Bode usewälze. De Hain isch als Ursprung vode Stammesgruppe agluegt worde und döt het aud de allmächtigi Gott (regnator omnium deus) gwaltet, und im sai ales anderi völlig untergordnet.

En interessanti Stell findet me nu ide Edda ide Saag vom Helgi und de Sigrún. De Helgi het im Kampf de Högni tötet und denn dem sini Tochter Sigrún ghürote. De Sohn vom Högni aber het sich grächt und de Helgi amene Ort wo Fjötrlundr ("Fesselhain") ghaisse het, miteme Speer durboret und de Helgi isch gstorbe. D Sigrún het aber im Sefafjöll gwont, da haisst "Liebesberg", chan aber au als "Semnoneberg" dütet werde. D Sigrún isch gstorbe und als Sváva ("Schwööbin") widergebore und de Helgi isch als noie Helgi als Enkel vom König vo Svávaland widrgebore. Offesichtlich isch do en Erinnerig an alte Semnonehain ide nordische Heldesaag erhalte blibe.

[ändere] Bikannti Semnone

Masyos (Μάσυος) isch en semnonische König gsii, wo zäme mitde Woorsegeri Ganna de Kaiser Domitianus (81-96) z Rom bsuecht het. Zum Name verglicht sich de althochdütschi Manename Maso, germ. *Maswaz "Frohe, Heitere".
Ganna (Γάννα) E Worsegeri vode Semnone und ageblich Noofolgeri vode Veleda. Si het de König Masyos uf sinere Reis uf Rom begleitet. De Name ghört wohl zum altisländische Wort ginn- "Zauberchraft".
Waluburg isch e semnonischi Worsegeri gsii, wo z Ägüpte em Römische Heer dient het. Ere sin Name chame ufere Scherbe lese, wo usem 2. Johrhundert stammt und uf Elephantine (en Insle im Nil) gfunde worden isch: "ΒΑΛΟΥΒΟΥΡΓ ΣΗΝΟΝΙ ΣΙΒΥΛΛΑ". De erscht Tail vom Name verglicht sich mit altisländisch völva "Seheri, Woorsegeri".
Semnon (Σέμνων) isch de Name vomene Chliikönig (regulus) vode Longione gsii, emene germanische Chliistamm, womer sus nünt drüber waiss. Er isch zäme mit sim Soon im Joor 277 vom Kaiser Probus gfange gnoo worde. Nochdem er denn aber ali Büüti und au ali Chriegsgfangene em Kaiser zuruggee het, isch er wider frai gloo worde.