Motî:foumer
Èn årtike di Wikipedia.
 |
Cisse pådje ci do motî a des intrêyes ki n' sont co k' a mitan fwaites.
Si vos avoz des cnoxhances so ç' sudjet ci, vos nos ploz aidî, clitchîz sol loyén «candjî l' pådje» po radjouter des informåcions. |
foumer (codjowaedje)
I. [v.s.c.]
1. fé del foumire. Li stouve fome. F. fumer.
2. esse adût a haetchî so des cigaretes, ene pupe, evnd. I fome dispu bele ådje.
II. [v.c.] haetchî so (on cigåre, ene cigarete, ene pupe). Dji fouméve des Havanes. I n' a pus k' on peumon foice d' aveur foumé deus pakets so on djoû céncwante ans å long (P. Renson). I fåt k' el prumire pupe k' i fome el rinde malåde, el bouxhe tot djus po k' i s' deye dj' a volou fé l' ome, mins bintch dji nel frè djamåy pus (L. Lagauche)
| foumaedje (o.n.) no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "foumer". Gn a la des cwårtîs d' foumaedje, prindoz è tchaekin onk. F. consommation de tabac.
| foumeu, foumeuse u foumresse [o.f.n.] li ci (cene) ki fome. Po les foumeus, c' ît on calvaire pé k' d' awè schô ses dints (L. Sohy). F. fumeur.
Parintêye :
Minme sourdant etimolodjike :
