Złote Wybrzeże (kolonia brytyjska)
Z Wikipedii
Złote Wybrzeże było nazwą brytyjskiej kolonii nad Zatoką Gwinejską na zachodzie Afryki. W roku 1957 stała się niezależnym państwem Ghaną po spostrzeżeniu, że Indie odrywają się od Wielkiej Brytanii.
Kolonia Złotego Wybrzeża została utworzona w roku 1821, kiedy brytyjski rząd przejął prywatne ziemie wzdłuż wybrzeża Afryki. Złote Wybrzeże długo było nazwą regionu wykorzystywanego przez Europejczyków, z powodu wielkich zasobów złota znalezionych w tym obszarze, chociaż handel niewolnikami był główną dziedziną stosowaną przez wiele lat. Początkowymi osadnikami na tym terenie byli Portugalczycy.
Wielka Brytania stale rozszerzała swoją kolonię przez wojny z miejscowymi królestwami, Konfederacją Aszanti i innymi europejskimi krajami, które miały kolonie w tym regionie. Głównym problemem Anglików byli ludzie Aszanti, którzy kontrolowali duży obszar Ghany zanim Europejczycy tu przybyli, do dziś jest to jeszcze najpotężniejsze plemię w Ghanie. W pierwszej wojnie (1863-1864) walczyły dwie grupy z powodu odmiennych zdań o wodzu Aszanti i niewolnictwie. Napięcia wzrosły w 1874 podczas drugiej wojny (1873-1874), kiedy Brytyjczycy zniszczyli stolicę Aszanti - Kumasi. Trzecia wojna (1893-1894) wybuchła ponieważ nowy Asantehene (władca Aszanti) chciał wykorzystać swoją pozycję. W latach 1895-1896 Brytyjczycy i Aszanti walczyli w czwartej i ostatniej wojnie, w po której Aszanti utracili niezależność. W roku 1900 wybuchło powstanie zakończone pokonaniem Aszanti i wkrótce utratą Kumasi. Powstanie wybuchło z powodu próby przejęcia Złotego Stolca, tronu Asentehene. Po zakończeniu ostatniej z wojen, z dniem 1 stycznia 1902 Aszanti stali się brytyjskim protektoratem.
W 1946 Brytyjski Togoland, protektorat Aszanti i protektorat Fante zostały połączone ze Złotym Wybrzeżem by tworzyć jedną kolonię, zwykle nazywaną Złotym Wybrzeżem. Dziewięć lat później kolonia uzyskała niepodległość i zmieniła nazwę na Ghana.