Wyspy Liparyjskie
Z Wikipedii
Wyspy Liparyjskie (Wyspy Eolskie, wł. Isole Lipari, Isole Eolie) - grupa siedemnastu wysp pochodzenia wulkanicznego, położonych na Morzu Tyrreńskim, na północ od Sycylii. Wchodzą one w skład Włoch.
Nazwa "Wyspy Liparyjskie" pochodzi z gr. liparos i oznacza żyzny, z kolei "Wyspy Eolskie" pochodzi od Eola, greckiego boga wiatrów, który według wierzeń miał tu swą siedzibę.
Łączna powierzchnia wysp wynosi 117 km², zamieszkuje je około 14 tys. osób (?).
Największe wyspy: Lipari (37,3 km²), Salina (26,1 km²), Vulcano (20,9 km2), Stromboli (12,2 km²), Filicudi (9,5 km²) Alicudi (5,2 km²) Panarea (3,4 km²)
Główną wyspą archipelagu jest Lipari, na której zamieszkuje połowa ludności. Na kilku wyspach znajdują się ciągle czynne wulkany - Stromboli i Vulcano.
Podstawą gospodarki wysp jest rolnictwo - owoce cytrusowe, oliwki i winną latorośl. Ponadto wiele zysków przynosi turystyka. Niektóre gorące źródła wykorzystywane są w lecznictwie. Ważnym produktem eksportowym jest wydobywany tu pumeks.
