Weksel

Z Wikipedii

Weksel - rodzaj papieru wartościowego, w którym wystawca weksla zobowiązuje się bezwarunkowo, że inna osoba (trasat) dokona na rzecz odbiorcy weksla (remitenta) zapłaty określonej sumy pieniężnej (tzw. weksel trasowany). Weksel to inaczej polecenie zapłaty pochodzące od wystawcy i skierowane do trasata.

Od weksla trasowanego należy odróżnić "weksel własny" (tzw. solaweksel), przy tym rodzaju weksla jego wystawca bezwarunkowo przyrzeka, że sam zapłaci sumę wekslową odbiorcy weksla. Wystawca weksla jest więc tutaj głównym dłużnikiem odbiorcy weksla^[1]

Bardzo ważną cechą weksla, z którą związana jest m.in. jego popularność w obrocie jest abstrakcyjność stosunku wekslowego (brak tzw. causy - przyczyny, podstawy), która wyraża się w określeniu "bezwarunkowe zobowiązanie" co oznacza że sam dokument weksla nie jest związany z jakimikolwiek innymi czynnościami prawnymi (np. umową) a więc zapłata sumy wekslowej nie może być uzależniona od jakichkolwiek innych okoliczności czy warunków.

Weksel staje się pełnowartościowym papierem w obrocie z chwilą jego przyjęcia (dokonania tzw. akceptu weksla) przez trasata, który przyjmuje na siebie zobowiązanie zawarte w treści weksla.

W prawie polskim zasady wystawiania i obrotu wekslami reguluje ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. "Prawo wekslowe". Aby weksel był ważny musi zawierać elementy wskazane przez ustawodawcę:

1. nazwę "weksel" w samym tekście dokumentu, w języku, w jakim go wystawiono;
2. polecenie bezwarunkowe zapłacenia oznaczonej sumy pieniężnej;
3. nazwisko osoby, która ma zapłacić (trasata);
4. oznaczenie terminu płatności;
5. oznaczenie miejsca płatności;
6. nazwisko osoby, na której rzecz lub na której zlecenie zapłata ma być dokonana;
7. oznaczenie daty i miejsca wystawienia weksla;
8. podpis wystawcy weksla.

Dla ważności weksla nie jest konieczne użycie urzędowego blankietu (chociaż jest zalecane ze względu na bezpieczeństwo obrotu), weksel może być wystawiony na zwykłej kartce papieru, przy czym wtedy powinien być zaopatrzony w znaczek opłaty skarbowej^[2].

Spis treści 1 Funkcje weksla 2 Dłużnicy wekslowi 3 Wierzyciele wekslowi 4 Klauzule wekslowe 5 Weksel in blanco 6 Przenoszenie praw z weksla (indos) 7 Zapłata sumy wekslowej 8 Protest wekslowy 9 Poszukiwanie zwrotne (regres) 10 Dochodzenie roszczeń wekslowych w postępowaniu cywilnym 11 Zobacz też 12 Odnośniki zewnętrzne 13 Przypisy 14 Bibliografia

[edytuj] Funkcje weksla

1. funkcja kredytowa - weksel w roli pieniądza jako zapłata za towar lub usługę (forma kredytu handlowego - kupieckiego),
2. funkcja płatnicza - weksel jako surogat pieniądza, można nim dokonywać zapłaty, może powodować umorzenie długu pokrytego wekslem albo zabezpieczyć zapłatę weksla w przyszłości,
3. funkcja gwarancyjna – weksel może stanowić zabezpieczenie zobowiązań pieniężnych istniejących w chwili ich wystawienia i przyszłych,
4. funkcja obiegowa (przedmiot obrotu) - wierzytelność wekslowa może być przenoszona w drodze indosu na inne osoby,
5. funkcja refinansowa - przedstawienie weksla do dyskonta w banku pozwala posiadaczowi weksla uzyskać sumę wekslową, pomniejszoną o prowizję banku przed terminem płatności weksla.

[edytuj] Dłużnicy wekslowi

W zależności od sytuacji dłużnikami wekslowymi mogą być:

1. Trasat - osoba, która przyjęła na siebie (dokonała akceptu weksla) zobowiązanie zapłaty sumy wekslowej^[3]
2. Wystawca weksla - wystawca odpowiada za przyjęcie i za zapłatę weksla przez trasata, wystawca może się natomiast zwolnić od odpowiedzialności za przyjęcie weksla przez umieszczenie odpowiedniej klauzuli^[4]
3. Poręczyciel (avalista) - osoba trzecia, która poręcza (gwarantuje) zapłatę sumy wekslowej przez głównego dłużnika wekslowego (trasata),
4. Indosant (żyrant) - osoba przenosząca prawa z weksla poprzez indos (czyli "sprzedaż weksla"), indosant odpowiada w braku przeciwnego zastrzeżenia za przyjęcie i za zapłatę wekslu
5. Osoba dokonująca zapłaty z weksla w miejsce trasata lub akceptanta bez umocowania albo z przekroczeniem umocowania,
6. Regresat - osoba odpowiadająca z weksla w drodze regresu ^[5]

[edytuj] Wierzyciele wekslowi

W zależności od sytuacji wierzycielami wekslowymi mogą być:

1. Remitent - osoba na której rzecz lub na której polecenie ma być dokonana zapłata z weksla,
2. Indosatariusz (żyrantariusz) - nabywca weksla w drodze indosu,
3. Wyręczyciel - osoba dokonująca zapłaty za dłużnika wekslowego, która staje się później jego wierzycielem,
4. Regredient - osoba żądająca sumy wekslowej w drodze regresu.

[edytuj] Klauzule wekslowe

Oprócz obligatoryjnych elementów weksla mogą się w nim znaleźć dodatkowe zastrzeżenia stron stosunku wekslowego, mogą to być:

1. Klauzule wekslowo skuteczne - takie, których umieszczenie w treści weksla wywołuje skutki określone prawem wekslowym, np. zwolnienie od protestu, klauzule domicylu,
2. Klauzule wekslowo obojętne - takie, których umieszczenie na wekslu nie wywołuje skutków z punktu widzenia prawa wekslowego (uznaje się je za nie napisane), np. zwolnienie wystawcy od odpowiedzialności za zapłatę weksla, klauzula zapłaty w walucie zagranicznej, klauzula bez kosztów,
3. Klauzule zakazane - takie, których zamieszczenie powoduje nieważność weksla, np. uzależniające spełnienie zobowiązania wekslowego od warunku,
4. Klauzule pozawekslowe - klauzule mające znaczenie dla stosunków pozawekslowych, np. klauzula pokrycia, klauzula zawiadomienia.

[edytuj] Weksel in blanco

Weksel in blanco to weksel niezupełny w chwili wystawienia, a więc taki, który nie został wypełniony całkowicie lub nie posiada niektórych cech, jakie prawo wekslowe wymaga dla ważności weksla.

Tym brakującym elementem, który najczęściej jest nie określony w chwili wystawienia weksla jest suma wekslowa. Zobowiązanie z weksla in blanco jest związane z dodatkową umową między wystawcą weksla a remitentem. Jest to tzw. porozumienie lub deklaracja wekslowa, gdzie strony uzgadniają w jaki sposób weksel in blanco powinien być wypełniony w brakujące elementy w momencie emisji weksla (przy czym musi to być dokładne i stanowcze określenie).

Wystawca weksla in blanco i każdoczesny jego posiadacz ponoszą ryzyko, że remitent uzupełni ten weksel niezgodnie z zawartą umową i puści go w obieg. Chroniąc dobrą wiarę osoby trzeciej, która tak uzupełniony weksel posiada, ustawa stanowi, że dłużnik wekslowy nie może zasłaniać się zarzutem, że weksel wypełniony został niezgodnie z zawartym porozumieniem, chyba że posiadacz weksla nabył go w złej wierze albo przy nabyciu dopuścił się rażącego niedbalstwa Wypełnienie weksla niezgodnie z deklaracją wekslową nie anuluje odpowiedzialności wekslowej, a jedynie powoduje jej ograniczenie do granic wyznaczonych porozumieniem ^[6]

Z chwilą uzupełnienia weksla in blanco w sposób zgodny z zawartym porozumieniem staje się on wekslem zwykłym^[7]. Aby dokument mógł być uznany za weksel in blanco, musi spełniać dwa warunki:

1. na dokumencie tym musi być umieszczony podpis któregokolwiek z dłużników wekslowych (wystawcy, akceptanta, poręczyciela), złożony w zamiarze zobowiązania się wekslowo;
2. niezupełność treści weksla nie może być niezamierzona, (w przeciwnym wypadku jest to weksel wadliwy).

Weksle in blanco są szczególnie popularne w obrocie bankowym, w którym stosowane są jako jedna z form zabezpieczenia kredytu

[edytuj] Przenoszenie praw z weksla (indos)

Przenoszenie praw z weksla (jego "sprzedaż") następuje poprzez tzw. indos. Do przeniesienia praw z weksla potrzebne jest jego wydanie oraz nieprzerwany szereg indosów. Indosy są nieprzerwane, jeżeli każdy indosatariusz opiera swoje prawa na poprzednim indosie imiennym. Pierwszy indos musi pochodzić od remitenta, a w przypadku weksli na zlecenie własne - od wystawcy. Osoba, która zbywa weksel jest nayzwana: "indosantem" a osoba, która nabywa "indosatariuszem".

Oprócz indosu przejście praw z weksla może nastąpić też przez:

1. Przelew.
2. Dziedziczenie.

Zbycie weksla w drodze indosu nie jest możliwe jeżeli w jego treści została zawarta klauzula: "nie na zlecenie".

Można wyróżnić następujące rodzaje indosu wekslowego:

1. Indos zupełny (imienny) - wskazujący osobę indosatariusza,
2. Indos in blanco (niezupełny) - nie wymienia osoby indosatariusza, który może wówczas wypełnić weksel własnym nazwiskiem albo innej osoby, indosować weksel dalej in blanco albo przenieść weksel na inną osobę bez wypełnienia indosu in blanco i bez indosowania dalej,
3. Indos pełnomocniczy (zastępczy) - który nie przenosi praw z weksla, udziela natomiast upoważnienia do wykonywania praw w imieniu indosanta,
4. Indos zastawniczy - ustanawia go indosant i wydaje weksel indosatariuszowi, ustanowienie indosu zastawniczego nie powoduje przeniesienia własności weksla na indosatariusza.

[edytuj] Zapłata sumy wekslowej

Zapłata weksla polega na zapłaceniu sumy wekslowej łącznie z należnościami ubocznymi (odsetkami i kosztami protestu). Weksel może być płatny w pewien czas po okazaniu, w pewien czas po dacie, w oznaczonym dniu. Trasat może przy zapłacie żądać wydania wekslu, pokwitowanego przez posiadacza

[edytuj] Protest wekslowy

Protest sporządza się głównie z powodu odmowy przyjęcia weksla przez trasata lub odmowy zapłacenia sumy wekslowej^[8]. Ponadto protest może być sporządzony:

1. Z powodu braku daty przyjęcia weksla,
2. Z powodu odmowy wydania oryginału weksla,
3. Z powodu odmowy wydania wtóropisu weksla,
4. Z powodu odmowy złożenia sumy do depozytu sądowego,

Sporządzenie protestu jest warunkiem tzw. poszukiwania zwrotnego (regresu) ponadto sam protest ma istotne znaczenie dowodowe jako, że jest dokumentem urzędowym, "który stanowi dowód tego co zostało w nim zaświadczone".

W przypadku nieprzyjęcia weksla, protestu należy dokonać w terminie, w którym ma nastąpić przedstawienie weksla do przyjęcia, natomiast przy odmowie zapłaty weksla płatnego w oznaczonym dniu lub w pewien czas po tym dniu albo po okazaniu - w jednym z dwóch dni powszednich przypadających po terminie płatności, przy wekslu płatnym za okazaniem - aż do upływu terminu, w ciągu którego można przedstawić weksel do zapłaty.

Przy odmowie zapłacenia weksla ważne jest dokonanie notyfikacji wekslowej, wiąże się ona z obowiązkiem powiadomienia przez posiadacza weksla swojego indosanta (poprzedniego posiadacza weksla) i wystawcy weksla o nieprzyjęciu weksla lub niezapłaceniu weksla. Indosat zawiadamia z kolei swojego poprzednika, do osoby wystawcy włącznie. Osoba, która nie wykona obowiązku powiadomienia odpowiada za szkodę spowodowaną niedbalstwem do wysokości sumy, na jaką wystawiony jest weksel.

[edytuj] Poszukiwanie zwrotne (regres)

Posiadacz weksla może wykonywać zwrotne poszukiwanie^[9] przeciw indosantom, wystawcy lub innym dłużnikom wekslowym:

• po terminie płatności, jeżeli zapłata nie nastąpiła,
• przed terminem płatności:
  • jeżeli odmówiono przyjęcia w całości lub w części;
  • jeżeli otwarto postępowanie układowe albo jeżeli ogłoszono upadłość trasata bez względu, czy weksel przyjął, czy nie, albo jeżeli trasat zaprzestał płacenia długów, choćby to zaprzestanie nie zostało stwierdzone orzeczeniem sądowym, lub też jeżeli przeprowadzono bezskutecznie egzekucję z jego majątku;
  • jeżeli otwarto postępowanie układowe albo jeżeli ogłoszono upadłość wystawcy weksla, co do którego istnieje zakaz przedstawienia do przyjęcia.

Warunkiem, bez którego zwrotne poszukiwanie nie może dojść do skutku jest dokonanie protestu wekslowego, chyba że na wekslu widnieje klauzula „bez protestu”, która zwalnia z tego obowiązku.

Wierzyciel od zwrotnie zobowiązanego może domagać się tzw. sumy regresowej, w skład której wchodzą: podstawowa suma wekslowa, odsetki ustawowe od dnia płatności, koszty protestu i dokonywanych zawiadomień oraz inne koszty i tzw. prowizja komisowa wynosząca maksymalnie 1/6% sumy wekslowej.

[edytuj] Dochodzenie roszczeń wekslowych w postępowaniu cywilnym

W sytuacji gdy dłużnik odmawia zapłaty sumy wekslowej wierzyciel może skorzystać z drogi sądowej. Mianowicie może wnieść do sądu pozew o zapłatę wystawionego weksla, który należy dołączyć do pozwu. Pozew taki będzie wówczas rozpatrywany przez sąd w trybie uproszczonym w tzw. postępowaniu nakazowym. Sąd orzeka wówczas na posiedzeniu niejawnym (oraz bez rozprawy^[10]) i opiera się jedynie na złożonym pozwie. Jeżli weksel będzie spełniał wszystkie warunki wymagane przez prawo wekslowe^[11] to wówczas sąd wyda nakaz zapłaty i prześle go dłuznikowi. Wraz z wydaniem nakazu zapłaty wyznaczany jest dwutygodniowy termin na zapłatę sumy wekslowej bądź na wniesienie zarzutów przeciwko nakazowi. Jeżeli dłużnik nie zapłacił w ciągu tych dwóch tygodni sumy wekslowej ani nie wniósł zarzutów to wówczas nakaz zapłaty weksla może być od razu przedmiotem egzekucji komorniczej (nie trzeba się zwracać do sądu o nadanie klauzuli wykonalności tak jak w innych sprawach) a więc ma moc tytułu wykonawczego.

[edytuj] Zobacz też

• czek,
• przegląd zagadnień z zakresu ekonomii,
• prawa.

[edytuj] Odnośniki zewnętrzne

• Prawo wekslowe - Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r., Dz.U. 1936 nr 37 poz. 282 (pdf)

[edytuj] Bibliografia

• Mojak Jan "Obrót wierzytelnościami", Warszawa 2004 Wydawnictwa Prawnicze LexisNexis
• Radzikowski Wojciech "Prawie wszystko o wekslach", Toruń 1990 TNOiK,
• Machnikowski Piotr "Weksel własny in blanco", Warszawa 2002 C.H. Beck,