Ural
Z Wikipedii
Ural (ros. Урал) – pasmo górskie w Rosji. Stanowi umowną granicę między Europą i Azją.
Ciągnie się w kierunku południkowym od Morza Karskiego na północy do środkowego odcinka rzeki Ural na południe. Długość wynosi ponad 2000 km, szerokość wynosi w granicach 400-800 km. Najwyższym szczytem jest Narodnaja o wysokości 1894 m n.p.m.
Ural jest fałdowym górotworem hercyńskim. Wyższe partie gór zbudowane są głównie ze skał metamorficznych i magmowych (gnejsy, kwarcyty, łupki krystaliczne). Niższe warstwy zbudowane są z różnorodnych skał osadowych.
Ural dzieli się na:
- Ural Polarny (od Zatoki Bajdarackiej do źródeł Chułgi) – bardzo wąski łańcuch o rzeźbie alpejskiej i wysokości do 1499 m n.p.m.
- Ural Północny (do Gór Oslanka) – tworzy liczne równoległe pasma o zaokrąglonych szczytach. Wysokość do 1617 m n.p.m. (Telpos-Is)
- Ural Środkowy (do rzeki Ufa) – mocno spłaszczony i obniżony (nie sięga wysokości 1000 m n.p.m.), zwany też Uralem Rudnym
- Ural Południowy (do rzeki Ural) – rozległy masyw z licznymi południkowymi łańcuchami o wysokości do 1640 m n.p.m. (Jaman-tau). Otoczony wyżynami Obszczyj Syrt na zachodzie, Mugodżary na południu, wyżyną Turgajską na wschodzie.
Klimat umiarkowany (na północy subpolarny) o cechach kontynentalnych. Opady od 500 mm na wschodnich zboczach, do 800 mm na zachodnich. Na północy niewielkie lodowce (o powierzchni 25 km²). Zbocza rozcięte przez liczne rzeki należące do dorzeczy Wołgi, Obu, Uralu i Peczory. Na wschodnich zboczach niewielkie jeziora: Tawatuj, Argazi, Turgojak i inne. Roślinność na północy jest tundrowa, ku południowi przechodzi w lasy iglaste (tajga) i liściaste. Na samym południu występują lasostepy i stepy.
Ural posiada bogate złoża mineralne mineralne: żelazo, miedź, chrom, mangan, nikiel, boksyty, złoto, platynę, węgiel kamienny, węgiel brunatny, ropę naftową, sól kamienną, sól potasową, kamienie szlachetne, azbest i inne.
Zaludnienie na północy jest niewielkie, ku południowi wzrasta do 25 mieszkańców na km².
