Trójkąt Weimarski
Z Wikipedii
 |
  |
Termin trójkąt Weimarski określa organizację powołaną przez Polskę, Niemcy i Francję w 1991 roku w celu rozwoju współpracy między tymi krajami i promocji odradzającej się Polski na arenie międzynarodowej.
Działalność trójkąta Weimarskiego sprowadza się do organizowania szczytów z udziałem przywódców krajów członkowskich, a także - co roku - spotkań na szczeblu ministrów spraw zagranicznych. Pierwsze takie spotkanie odbyło się w 1991 r. w Weimarze pomiędzy Krzysztofem Skubiszewskim (Polska), Rolandem Dumas (Francja) i Hansem-Dietrichem Genscherem (Niemcy). Dotychczasowe szczyty miały też miejsce w Poznaniu (1998), Nancy (1999), Hambach (2001), Wrocławiu (2003) i Nancy (2005). Szczyt w Weimarze, planowany na czerwiec 2006 roku, został przesunięty z powodu niedyspozycji zdrowotnej prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Szczyt ostatecznie odbył się dnia 5 grudnia 2006 roku w Mettlach (Niemcy).
[edytuj] Spotkania ministrów spraw zagranicznych
- 23-24 kwietnia 1992 w Bergerac, Francja
- 11-12 listopada 1993 w Warszawie, Polska
- 14-15 września 1994 w Bamberg, Niemcy
- 26 października 1995 w Paryżu, Francja
- 19 grudnia 1996 w Warszawie, Polska
- 19 listopada 1997 we Frankfurcie nad Odrą, Niemcy
- 6 stycznia 1999 w Paryżu, Francja
- 30 sierpnia 1999 w Weimarze, Niemcy
- 7 czerwca 2000 w Krakowie, Polska
[edytuj] Spotkania przywódców państw
- 21 września 1993 w Gdańsku, Polska
- 21 lutego 1998 w Poznaniu, Polska
- 7 maja 1999 w Nancy, Francja
- 27 lutego 2001 w Hambach, Niemcy .
- 9 maja 2003 we Wrocławiu , Polska . Zorganizowany na kilka dni, przed planowanym referendum w sprawie przystąpienia Polski do Uni Europejskiej.
- 19 maja 2005 w Nancy, Francja
- 5 grudnia 2006 w Mettlach, Niemcy.
