Szlachta
Z Wikipedii
Szlachta (z niem. Geschlecht) – wyższy stan społeczny w dawnych i współczesnych społeczeństwach. Jego cechą szczególną jest to, iż przynależność ma charakter dziedziczny. Dawniej przynależność do warstwy wiązała się ze szczególnymi prawami politycznymi, gospodarczymi i społecznymi. Obecnie społeczeństwa w większości wypadków odeszły od prawnego faworyzowania szlachty. Szlachta miała swoje przywileje np. płacili 3 grosze podatku za ar swojej ziemi.
Przywileje najczęściej były stosowane w formie przekupstwa.
- Przywilej - prawo dla wybranej grupy społeczeństwa.
- Walka - stawali do walki tylko na wezwanie króla.
- Główne zajęcia - nadzorowali swój majątek.
Szlachta w Polsce dzieliła się na:
- magnateria - ok 2 miast i 30 wiosek
- szlachta zamożna - 1 miasta i 25 wiosek
- szlachta - średnio zamożna ok 20 wiosek
- szlachta - ok 12 wiosek
- szlachta biedota - ok 1wioski
- szlachta gołota -nic
- szlachta zaściankowa - która jeśli o bogactwo niczym nie różniła się od chłopa. Odróżniały ją od niego tylko nazwiska rodowe oraz prawa polityczne.
- szlachta służebna - zarabiała na utrzymanie poprzez pracę na dworach bogatych krewnych.
[edytuj] Zobacz też
To jest tylko zalążek artykułu związanego z socjologią i historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.
