Stanisław Kostka Choromański
Z Wikipedii
Stanisław Kostka Choromański (ur. 20 listopada 1769 w miejscowości Niedźwiedzk koło Łomży - zm. 21 lutego 1838 w Warszawie) - sufragan sejneński, metropolita warszawski.
W Krakowie odbył studia i w 1792 przyjął święcenia kapłańskie. Był proboszczem w Rzekuniu koło Ostrołęki, a później w Zambrowie. W 1822 został archidiakonem, a w 1829 dziekanem kapituły sejneńskiej. 15 grudnia 1828 papież Leon XII mianował go biskupem tytularnym Adrasus i sufraganem sejneńskim. Sakrę biskupią przyjął w Warszawie 9 lutego 1829. Zarządzał diecezją jako wikariusz kapitulny (1823-1836) i rezydował w Zambrowie.
Był lojalny wobec władz carskich i nie popierał udziału duchowieństwa w powstaniu listopadowym.
21 listopada 1836 papież Grzegorz XVI przeniósł go na arcybiskupstwo warszawskie. Rządy w archidiecezji warszsawskiej objął 15 stycznia 1837.
Źródło: Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, ISBN 8321113117, Warszawa 2000.
Poprzednik Jan Paweł Woronicz |
Arcybiskup warszawski 1836-1838 |
Następca Antoni Melchior Fijałkowski |