Pieniężno

Pieniężno położone jest w pasie Wzniesień Górowskich nad rzeką Wałszą. Prusowie założyli w tym miejscu gród obronny, który prawdopodobnie nazywał się Melcekuke (od Malte, Malko – drzewo, zarośla, las i Kuke, Kauks – diabeł, czart, czyli Czarci Las).

[edytuj] Zabytki

Kościół św. Piotra i Pawła z XIV wieku;
Zamek Kapituły Warmińskiej z XIV wieku;
Ratusz z XIV-XV wieku;
Muzeum Misyjno-Etnograficzne Księży Werbistów;
Most kolejowy o wysokości 30-metrów i długości 160 m z połowy XX wieku;
Wieża cieśnień z 1905 roku;

[edytuj] Historia

Ostatnim księciem staropruskim był prawdopodobnie Wewa. W połowie XIII w. stoczył krwawy bój z Krzyżakami ponosząc klęskę. W efekcie, zgodnie z umową między Krzyżakami a papieżem Innocentym IV, Warmię otrzymał biskup, a Terra Wewa przekazana została kapitule. Pierwsze zapiski w kronikach zakonu krzyżackiego podają datę 1282 r., kiedy to biskup warmiński przekazał posiadłości Wewy kapitule z poleceniem założenia parafii i wzniesienia kościoła. Krzyżacy nazywali miasto Mehlsack (z niem. Mehl – mąka, Sack – worek), czyli Worek Mąki.

Kościół PW. św. Piotra i Pawła z XIV w.

Obecną nazwę Pieniężno miasto otrzymało w 1947 r. dla uczczenia pamięci Seweryna Pieniężnego – wydawcy przedwojennej polskiej "Gazety Olsztyńskiej".

Nie jest dokładnie znana data nadania praw miejskich, niektóre źródła podają 1295 r., jednak w dokumentach po raz pierwszy nazwy civitas (łac. – miasto) użyto w 1312 r., gdy kapituła warmińska wystawiła przywilej lokalizacyjny na prawie chełmińskim. Prawa ze względu na około 90% zniszczenie miasta podczas II wojny światowej zostały w 1945 r. utracone. Ponownie Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w 1973 r.

Pod Pieniężnem zginął radziecki generał Iwan Czerniachowski, na cześć którego nadano nazwę Czerniachowsk miastu Wystruć - Insterburg w północnej części Prus Wschodnich, obecnie w obwodzie kaliningradzkim.