Nosferatu - symfonia grozy
Z Wikipedii
Nosferatu - symfonia grozy | |
Oryginalny tytuł | Nosferatu, eine Symphonie des Grauens |
Gatunek filmu | horror, niemy |
Kraj | Niemcy |
Data premiery | 5 marca 1922 |
Czas trwania | 94 min. |
Reżyseria | F.W. Murnau |
Scenariusz | Henrik Galeen na podstawie powieści "Dracula" Brama Stokera |
Muzyka | James Bernard, Hans Erdmann |
Zdjęcia | Fritz Amo Wagner |
Język | niemiecki |
Od lat | 12 |
Strona IMDb |
Nosferatu – symfonia grozy (niem. Nosferatu – eine Symphonie des Grauens) to niemiecki film grozy z roku 1922, reżyserem którego był Friedrich Wilhelm Murnau. Jest to jeden z najważniejszych filmów niemieckiego ekspresjonizmu i jeden z pierwszych horrorów w ogóle. Za kanwę filmu posłużyła nieco zmodyfikowana, ze względu na problemy z prawami autorskimi, fabuła Draculi Brama Stokera. Rolę tytułowego Nosferatu odtwarzał Max Schreck. W Niemczech jego nazwisko było synonimem zła, niektórzy wierzyli nawet, iż jest prawdziwym wampirem. Trzeba też dodać, że wdowa po Stokerze wytoczyła proces Murnau`owi, który wygrała. Murnau musiał zapłacić jej odszkodowanie i zniszczyć wszystkie kopie filmu. Na szczęście kilka nielegalnych się ostało.
W 1979 roku powstał najsłynniejszy remake filmu, Nosferatu wampir, nakręcony przez Wernera Herzoga. Od czasu Symfonii grozy powieść Stokera uzyskała status własności publicznej, dlatego Herzog zapożyczył z niej postaci.
W 2000 roku powstał Cień wampira E. Eliasa Merhige, będący fikcyjną próbą rekonstrukcji zdarzeń jakie miały miejsce podczas kręcenia Nosferatu.
[edytuj] Zarys Fabuły
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
W mieście wybucha epidemia dżumy, przywleczona ze statku, którym ze swojego zamku w Karpatach przypłynął Nosferatu. Jest wampirem: w dzień śpi w trumnie, działa tylko nocą, wysysając krew. Narzeczona Thomasa Huttera, pośrednika handlowego, który sprzedał wampirowi dom w mieście, postanawia uratować miasto.